Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, έκλεισε χθες μία δύσκολη, επίπονη θα έλεγα, εβδομάδα στη Νέα Υόρκη, με την επίσκεψη του στο κολλέγιο Κουίνς, όπου έκανε τα πρώτα φοιτητικά του βήματα.
Το προηγούμενο βράδυ συμμετείχε στην εκδήλωση της Ομοσπονδίας Κυπριακών Οργανώσεων, κατά την οποία βραβεύθηκε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Μάικλ Πομπέο.
Θεωρώ ότι ήταν μία εξαιρετικά έξυπνη κίνηση του Προέδρου των Κυπρίων, κ. Κυριάκου Παπαστυλιανού, ο οποίος εξασφάλισε τη συμμετοχή του κ. Πομπέο, ενός μεγάλου υποστηρικτή της Ορθοδοξίας και του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τον οποίο -ως γνωστό- μισούν οι Τούρκοι. Ο τότε επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, είχε επισκεφθεί τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο στο Φανάρι, αρνούμενος να πάει στην Άγκυρα για να συναντήσει τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου.
Ο κ. Χριστοδουλίδης, για να επιστρέψουμε στο θέμα μας, στη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, είχε πολλές συναντήσεις, άλλες δημόσιες, άλλες πίσω από κλειστές πόρτες, και προσπάθησε να προωθήσει το σχέδιο του για την επανάληψη των διαπραγματεύσεων με τους Τούρκους, έχοντας αποκλειστικό στόχο μία λύση στη βάση του φιλοτουρκικού μορφώματος της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ).
Εντάξει, δεν δικαιούμαστε να μην επιτρέπουμε στους ανθρώπους να ονειρεύονται, πόσο μάλλον στους ηγέτες κρατών και κυβερνήσεων. Μακάρι τα όνειρα του να πραγματοποιηθούν και να είναι ο Πρόεδρος που θα τερματίσει την κατοχή, ως αποτέλεσμα της άνανδρης τουρκικής εισβολής, που προκάλεσε η προδοσία της Χούντας των Αθηνών σε συνεργασία με την Αμερική του Χένρι Κίσιγκερ.
Μελέτησα την ομιλία του στη Γ.Σ. του ΟΗΕ, όχι μόνο επειδή ήταν η παρθενική του. Αναζητούσα τους σχεδιασμούς του για να απελευθερωθεί η Κύπρος -τέλος πάντων- μέσω της ΔΔΟ. Που δεν θα είναι απελευθέρωση, αλλά έλεγχος και των ελεύθερων περιοχών από την Τουρκία. Αυτή είναι η Διζωνική όσο και να προσπαθήσει ο κ. Χριστοδουλίδης.
Αυτομαστιγώθηκε ο κ. Πρόεδρος ενώπιον του μεγαλύτερου διπλωματικού βήματος στον κόσμο όλο, έκανε και τι δεν έκανε για να πείσει ότι είναι έτοιμος για διαπραγματεύσεις με μοναδικό στόχο τη λύση, αλλά στο τέλος της ημέρας φτάσαμε στο εξής ένα και μοναδικό: ότι ο Ταγίπ Ερντογάν, που υποτίθεται θα δεχόταν πιέσεις από τον γενικό γραμματέα, Αντόνιο Γκουτέρες, σηκώθηκε και έφυγε από τη Νέα Υόρκη, χωρίς καν να τον συναντήσει.
Του έστειλε, όμως το Σάββατο, τον κατοχικό ηγέτη Ερσίν Τατάρ, αλλά και τον Χαντάν Φιντάν, τον νυν υπουργό Εξωτερικών και πρώην αφεντικό των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Τον δεύτερο τον έστειλε για να του …εξηγήσει, πως το Κυπριακό έχει …επιλυθεί από το 1974 και ότι τώρα πρέπει να επιβληθεί η διευθέτηση των «δύο κρατών».
Έτσι απλά, λοιπόν, όσο και να κτυπιέται ο νεαρός Πρόεδρος της Μεγαλονήσου, ο μικρός «Σουλτάνος» έκλεισε την τραγική υπόθεση της Κύπρου μας.
Είμαι βέβαιος ότι μέσω της επιμονής του κ. Χριστοδουλίδη, να επαναφέρει το Κυπριακό στην ημερησία διάταξη της παγκόσμιας διπλωματίας -με τη βοήθεια βεβαίως του πρωθυπουργού της Ελλάδας, Κυριάκου Μητσοτάκη- αντιλήφθηκαν και οι αιθεροβάμονες ότι το Κυπριακό είναι ένα ανύπαρκτο θέμα για τον Ερντογάν και τους ισλαμιστές αξιωματούχους του. Κατάφερε πάντως -και του δίνω συγχαρητήρια- ότι επέβαλε στις Ελίτ των Αθηνών και της Λευκωσίας, να ισχυρίζονται ότι η μη λύση του Κυπριακού οφείλεται ΜΟΝΟ στην ελληνική πλευρά. Η κατοχική Τουρκία δεν έχει καμία ευθύνη!!!
Βεβαίως τα πράγματα δεν έχουν έτσι… Και τα μέλη των Ελίτ των δύο χωρών, πρέπει κάποια στιγμή να βγάλουν τον σκασμό και να σταματήσουν να είναι οι «επιτήδειοι ηλίθιοι» των Τούρκων και να εξυπηρετούν την προπαγάνδα τους.
Η (σχεδόν) κατάρρευση της προσπάθειας του Προέδρου της Κύπρου να εξασφαλίσει τον διορισμό ειδικού αντιπροσώπου και την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, δεν πρέπει να τον απογοητεύει. Να συνεχίσει την προσπάθεια, αλλά ότι είχε να πει, το είπε. Τώρα η απόφαση είναι στα χέρια του άβουλου Αντόνιο Γκουτέρες, στους Ευρωπαίους και στους Αμερικανούς, που στηρίζουν τις προσπάθειες του κ. Χριστοδουλίδη. Όσον αφορά τους Εγγλέζους, θα πράξουν ότι συμφέρει στους Τούρκους.
ΚΑΤΑ ΤΑ ΛΟΙΠΑ: Ο Κύπριος Πρόεδρος και οι συνεργάτες του, με πρώτο τον καλό υπουργό Εξωτερικών, που επέλεξε ο ίδιος -άρα έκανε και ελάχιστες καλές επιλογες-, και ο οποίος μπήκε γρήγορα στα βαθιά, έπαιξαν γερά στη Γ.Σ. του ΟΗΕ. Ήταν παντού, μαζί με τους ικανούς Κύπριους διπλωμάτες, για να πετύχουν ότι καλύτερο για το νησί.
Ο κ. Χριστοδουλίδης, μετά της συζύγου του, επέλεξε να επισκεφθεί τον Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής. Αυτό που έκανε ήταν ατόπημα. Δεν είχε καμιά δουλειά να πάει να «ξεπλύνει» την ευλογία που έδωσε ο εν λόγω κληρικός στις διπλωματικές «δυνάμεις» της Τουρκίας και του ψευδοκράτους, παραβρισκόμενος στα εγκαίνια του «Τουρκικού Σπιτιού» στη Νέα Υόρκη.
Είναι τυχαίο, μήπως, ότι ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, δεν επισκέφθηκε τον Ελπιδοφόρο, ο οποίος έσπευσε να πάει σε ένα γεύμα του Κυριάκου Μητσοτάκη με τους ομογενείς, που διοργάνωσε η εταιρεία λόμπι Μανάτος και Μανάτος, για να βγάλει φωτογραφία μαζί του και να την δείχνει; Ο κ. Ελπιδοφόρος την έστειλε και στον Πρόεδρο της Κύπρου για να τον πείσει προφανώς για τη δήθεν καλή σχέση του με τον Έλληνα Πρωθυπουργό.
Σημειώνω επίσης ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής βυσσοδομεί εναντίον των υγιών δυνάμεων της Κυπριακής Παροικίας, που στις εκλογές βοήθησαν εξαιρετικά τον σημερινό Πρόεδρο.
Εάν δεν υπήρχε αυτό το αρνητικό και απαράδεκτο περιστατικό, η επίσκεψη του με αφορμή τη Γ.Σ. του ΟΗΕ, θα είχε πάρει άριστα…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Σήμερα δεν έχουμε σχόλιο για την κ. Αννίτα Δημητρίου, Πρόεδρο της Κυπριακής Βουλής και του …εθνικόφρονος -όταν την βολεύει- ΔΗΣΥ. Μονοπώλησε τη στήλη ο αντίπαλος της στις προεδρικές εκλογές του 2028, νυν Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Άλλωστε ο κ. Χριστοδουλίδης είναι στα σαλόνια της παγκόσμιας διπλωματίας και η κ. Δημητρίου στα φτωχά αλώνια της Κύπρου, που βεβαίως συνεχίζει να αποτελεί τον …ομφαλό της Γης… Αν και μόλις πριν μερικούς μήνες «πέρασε» το νησί από το βάσανο των εκλογών, η Αννίτα και ο Νίκος έχουν ξεκινήσει από τον περασμένο Απρίλιο τις εκστρατείες τους για την Κυπριακή Προεδρία. Μέγας είσαι Κύριε και θαυμαστά τα έργα σου…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ (για το Κράν Μοντανά): Ένιωσα την ανάγκη να στείλω το παρακάτω μήνυμα σε αγαπημένο φίλο των 30 τόσων ετών:
Τα απόρρητα έγγραφα του ΟΗΕ για το Κραν Μοντανά, άλλα λένε. Έχω τα original (τα πραγματικά) όπως γνωρίζεις. Τα μη λογοκριμένα. Άσε το Κραν Μοντανά. Δεν είναι καλό επιχείρημα πια. Δεν είναι καν επιχείρημα το Κραν Μοντανά. Ο νέος και νεαρός Πρόεδρος (της Κύπρου) πήρε τις αποφάσεις του: Διζωνική και τα μυαλά στα κάγκελα. Και (επιμονή) στο Κραν Μοντανά. Του ευχήθηκα καλή τύχη… Ο Ταγίπ Ερντογάν αποφασίζει και ουδείς άλλος. Όλοι στην Κύπρο και στην Ελλάδα χορεύουν στο ρυθμό του (ισλαμιστή ηγέτη). Μέχρι και για το Κραν Μοντανά τους εβαλε και πλακώνονται και χασκογελά διότι σύμφωνα με τα απόρρητα μη λογοκριμένα έγγραφα του ΟΗΕ η Τουρκία τα τούμπαρε όλα. Αλλά στην Κύπρο και στην Ελλάδα τσακώνονται ως να έχουν οι κυβερνήσεις τους την ευθύνη. Αυτοί οι πολιτικοί μας αξίζουν (συμ)Πατριώτες.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙΙ: Για τον μεγάλο Πατριώτη Γιάννο Κρανιδιώτη και την -με άθλιο τρόπο- χρησιμοποίηση του ονόματος του από τους οπαδούς της «όποιας λύσης», θα επανέλθω εν καιρώ, διότι βρήκα ένα ενδιαφέρον σημείωμα στο ημερολόγιο που διατηρώ. Μερικές φορές η εκδίκηση μπορεί να έρθει και από τον τάφο.
