Με αναφορές στην ιστορική διαδρομή της Κυπριακής Δημοκρατίας, τις ξένες επεμβάσεις αλλά και τις εσωτερικές πληγές που οδήγησαν στη διχοτόμηση, ο βουλευτής του ΑΚΕΛ Χρίστος Χριστοφίδης μίλησε στην εκδήλωση για την 65η επέτειο της ανεξαρτησίας, που διοργάνωσαν ο Δήμος Μόρφου, ο Πολιτιστικός Όμιλος Μόρφου και η ΑΕΜ Μόρφου στο προσωρινό οίκημα της ΑΕΜ στη Λεμεσό.
Ο κ. Χριστοφίδης υπενθύμισε τα λόγια του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου κατά την επιστροφή του από τις Σεϋχέλλες το 1960, χαρακτηρίζοντάς τα «σοφά και εμπνευσμένα», αλλά σημείωσε ότι οι εξελίξεις κινήθηκαν αντίθετα, κυρίως λόγω ξένων ιμπεριαλιστικών παρεμβάσεων. Επισήμανε ότι Βρετανοί, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ πρωταγωνίστησαν στη διαίρεση της Κύπρου, με την Τουρκία να αποκτά επεκτατικούς στόχους και την ελληνική Χούντα να υλοποιεί νατοϊκά σχέδια.
Τόνισε ότι οι ξένες παρεμβάσεις βρήκαν πρόσφορο έδαφος σε ακραίες εθνικιστικές δυνάμεις και στις δύο κοινότητες, με την ΤΜΤ από τουρκοκυπριακής πλευράς και την ΕΟΚΑ Β΄ από ελληνοκυπριακής, να συμβάλλουν καθοριστικά στη διάλυση της συνύπαρξης και στην τουρκική εισβολή.
Αναφερόμενος στο σήμερα, υπογράμμισε ότι η κυπριακή κοινωνία βιώνει «περίοδο μεγάλης παρακμής», με διαφθορά, έλλειψη ιστορικής γνώσης και δημοκρατικής ευαισθησίας, ενώ κατηγόρησε μια μικρή ολιγαρχία ότι επιχειρεί να υποσκάψει τη Δημοκρατία. Σχολίασε ότι ο φανατισμός και η μισαλλοδοξία ενισχύονται ιδιαίτερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ο βουλευτής του ΑΚΕΛ τόνισε ότι η διεθνής κοινότητα ανέχεται ή και επιβραβεύει την Τουρκία, ενώ η απειλή κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας μεγαλώνει. Γι’ αυτό, όπως είπε, απαιτείται εντονότερη προσπάθεια για λύση του Κυπριακού στη βάση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, που αποτέλεσε διαχρονική θέση όλων των Προέδρων μετά το 1977.
Κλείνοντας, ο κ. Χριστοφίδης αναφέρθηκε προσωπικά στις ρίζες του στη Μόρφου και στην εμπειρία της προσφυγιάς, τονίζοντας ότι ο τελικός προορισμός παραμένει η επιστροφή στην κατεχόμενη πόλη. «Οραματιζόμαστε τη μέρα που θα αναφωνήσουμε ξανά στη γη των προγόνων μας: η Κύπρος είναι ελεύθερη», ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Πρέπει να πώ ότι ομιλίες έχω κάνει πολλές. Αλλά η σημερινή εκδήλωση έχει για εμένα μια τεράστια, ξεχωριστή, προσωπική σημασία. Όπως έγραψε κάποτε ο Αμερικανός ποιητής Carl Sandburg, «όταν ένας λαός βρίσκεται σε πτώση, όταν μια κοινωνία καταρρέει, μια κοινή παράμετρος υπάρχει πάντα: έχουν ξεχάσει από πού έρχονται». Οι ρίζες, έχουν για τον άνθρωπο τη σημασία που έχουν και για τα φυτά. Αν θέλεις να ανθίσεις, πρέπει να θυμάσαι, να τιμάς και να φροντίζεις τις ρίζες σου. Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω από πού έρχομαι».
Ξεκίνησα τις πρώτες, πολύ λίγες μέρες που είδα το φως στην Μόρφου και στην Κυρά. Και συνέχισα, στην κοινή μας Οδύσσεια και περιπλάνηση στην προσφυγιά της ελεύθερης Κύπρου. Με πολλούς από εσάς συνοδοιπόροι και συναγωνιστές όλα αυτά τα χρόνια. Οι ιστορίες μας πανομοιότυπες. Με αφετηρία ένα παλιό φορτηγό, ή ό,τι άλλο είχε ο καθένας, στις 14 του Αυγούστου το 1974 και τη διαδρομή Μόρφου – Ευρύχου – Λεμεσός και τελικά Συνοικισμός Στροβόλου ΙΙ. Οι κοινές μας ιστορίες είναι αυτές που μας ενώνουν.
Η Μόρφου πέρασε μέσα μας από τους γύρω μας. Όπως περνάει η υγρασία τελικά στους τοίχους. Είναι ανάμεσα σε πολλούς από εσάς που διαμορφώθηκα ως άνθρωπος. Από πολλούς από εσάς στηριχθήκαμε τις πιο δύσκολες μας στιγμές, εγώ και η οικογένεια μου. Και για αυτή την αγάπη σας θα χρωστώ πάντοτε τεράστια ευγνωμοσύνη».
«Το ταξίδι μας αυτό έχει ένα βασικό προορισμό, την δική μας Ιθάκη: την επιστροφή στην όμορφη πόλη, την επιστροφή στην Μόρφου μας.
Πλέουμε κόντρα στις καταιγίδες των καιρών και τις κατάρες των ισχυρών, οραματιζόμενοι την μέρα εκείνη που θα αναφωνήσουμε ξανά στην πατρώα γη, στους τάφους των ηρώων μας και στις γενιές που έρχονται, το θριαμβευτικό μήνυμα, το οποίο αυτή τη φορά θα είναι στιβαρό και διαρκές: «τα νέφη της δουλείας διελύθησαν και ήλιος ελευθερίας φωτίζει τους κυπριακούς ουρανούς. Νύχτα αιώνων παραχωρεί τη θέση της στο γλυκύ φως της ημέρας και αθάνατο από τα βάθη της ιστορίας μας αναδύεται το πνεύμα των προγόνων μας για να μεταφέρει το μέγα μήνυμα: Νενικήκαμεν! Η Κύπρος είναι ελευθέρα!», είπε καταληκτικά.
