Το περασμένο φθινόπωρο το Ίδρυμα Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου εξήγγειλε τη θέσπιση πολιτικής ίσης κατανομής των αναθέσεων για φιλοξενούμενους μαέστρους και σολίστ σε άνδρες και γυναίκες.
Μάλιστα επισφράγισε την πρωτοβουλία αυτή με ειδική εκδήλωση στις 12 Ιανουαρίου στην παρουσία και επιδοκιμασία, μεταξύ άλλων, της Επιτρόπου Ισότητας των Φύλων, της Υφυπουργού Πολιτισμού, της πρώην Ευρωπαίας Επιτρόπου Ανδρούλας Βασιλείου και εκπροσώπων γυναικείων οργανώσεων. Στην εκδήλωση η ΣΟΚ ερμήνευσε κλασικά έργα υπό τη διεύθυνση των μαέστρων Ζωής Ζενιώδη και Κυριακής Κουντούρη.
Όλα καλά μέχρι εδώ, παρόλο που από κοινωνικής σκοπιάς σηκώνει αρκετή συζήτηση κατά πόσον εν έτει 2024 η ποσόστωση και η υποχρεωτική συμπερίληψη γυναικών είναι αναχρονιστική και υποτιμητική ή όχι.
Το πρόβλημα είναι αλλού. Με μια πρόχειρη ματιά στο καλεντάρι Ιανουαρίου – Απριλίου 2024 του ΙΣΟΚ μπορεί να καταμετρήσει κανείς: 5 γυναίκες και 6 άνδρες σολίστ, 2 άνδρες αφηγητές και καθόλου γυναίκες, 1 γυναίκα και 4 άνδρες σύγχρονους συνθέτες. Όσο για τους μαέστρους; Άστα να πάνε. Και στις 9 συναυλίες είναι ΟΛΟΙ άνδρες, συν επιπλέον 2 μαέστροι χορωδιών. Δηλαδή, σκορ 11-0 και συνολικό 23-6!
Άρα, οι μόνες γυναίκες στο πόντιουμ, τουλάχιστον μέχρι το Πάσχα, είναι οι δύο προαναφερθείσες στη διαλαλημένη εκδήλωση για την ισότητα. Η «ίση κατανομή» από πού προκύπτει;
Γ. Σαβ
