Συμπόρευση ιδιωτικού και δημόσιου τομέα για ανάπτυξη
Εφαρμογή πολιτικών μακριά από συνθηματολογία
Σε όλους τους τομείς της ζωής μας, κάθε νέα αρχή, είναι και ευκαιρία για επανασύνταξη, επανασχεδιασμό, οριοθέτηση νέων στόχων, διαγραφή αποτυχημένων πρακτικών και περαιτέρω βελτίωση αυτών που πέτυχαν, εφαρμογή νέων στρατηγικών και ούτω καθ’ εξής. Πόσο μάλλον όταν προκειται για μία νέα αρχή στη διακυβέρνηση του τόπου μας, από ένα νέο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ένα νέο Πρόεδρο που θα πρέπει πλέον μακριά από τη συνθηματολογία της προεκλογικής περιόδου, να εφαρμόσει πλέον με πράξεις, τις πολιτικές που θα βοηθήσουν την οικονομία του τόπου να αντιμετωπίσει με επιτυχία τις προκλήσεις που προκαλούνται από εξωγενείς παράγοντες, αλλά επηρεάζουν άμεσα και εμάς και να την οδηγήσει σε ακόμη γρηγορότερους και ψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης. Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η διακυβέρνηση του τόπου μας τα προηγούμενα χρόνια, κατάφερε να αντιμετωπίσει τις μεγάλες αρνητικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης του 2013, τις πιο πρόσφατες κρίσεις της πανδημίας και του πολέμου στην Ουκρανία όπως και άλλες μικρότερες. Η νέα διακυβέρνση όμως καλείται να κινηθεί με γρήγορους και αποτελεσματικούς ρυθμούς, για να αντιμετωπίσει άλλες διαφορετικές προκλήσεις.
Το μέγεθος της Κυπριακής οικονομίας είναι τέτοιο που μας ανγκάζει να βλέπουμε προς τα έξω και να προσπαθούμε να την ενισχύσουμε με εισαγώμενα κεφάλαια από ξένους επενδυτές. Επομένως αυτό που θα πρέπει να ενδυναμώσουμε περεταίρω είναι την εικόνα της Κύπρου σαν ένα αξιόλογο και ελκυστικό επενδυτικό προορισμό ή ακόμη και σαν ένα περιφεριακό επιχειρηματικό κέντρο. Αυτό θα επιτευχθεί με ισχυρή αξιοπιστία και εμπιστοσύνη προς την οικονομίας μας, πολιτική και οικονομική σταθερότητα, ενίσχυση των θεσμών αλλά και τη δημιουργία ενός επιχειρηματικού περιβάλλοντος που μπορεί να προσφέρει την καλύτερη δυνατή ανταγωνιστικότητα. Ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον προυποθέτει απλοποίηση διαδικασιών μέσα από τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και δημιουργία ενός ασφαλές και διάφανου θεσμικού περιβάλλοντος.
Επίσης, είναι αναγκαίος ο επανασχεδιασμός ενός ορθού επενδυτικού προγράμματος, με ενισχυμένα κίνητρα και ταυτόχρονα με ασφαλιστικές δικλείδες ενός διάφανου συστήματος ελέγχων. Το πρόγραμμα θα πρέπει να σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο που να είναι ελκυστικό στους σωστούς επενδυτές. Υπήρξαν επιτυχημένα παραδείγματα κινήτρων που εφαρμόστηκαν στο άμεσο παρελθόν από την προηγούμενη κυβέρνηση, όπως π.χ. το Headquartering, τα οποία θα πρέπει να αξιολογηθούν και να ενδυναμωθούν ακόμη περισσότερο.
Πέραν των πιο πάνω θα πρέπει να σχεδιαστούν και τα «εργαλεία» που θα πρέπει να μπουν στην εξίσωση της προσέλκυσης ξένων επενδύσεων, όπως είναι ο ψηφιακός μετασχηματισμός τόσο των υπηρεσιών του κράτους όσο και της οικονομίας γενικότερα.
Όλα τα πιο πάνω πρέπει να είναι σχεδιασμένα μέσα σε ένα πλαίσιο που να σέβεται το περιβάλλον και τον άνθρωπο, μέσω της σταδιακής μετάβασης σε ένα μοντέλλο πράσινης οικονομίας.
Σε ότι αφορά τους τομείς και τους άξονες της οικονομίας που θα πρέπει η κυβέρνηση να κατευθύνει τις προπάθειες της, αυτοί χωρίζονται σε δύο ομάδες. Στην ομάδα των τομέων που σαν χώρα έχουμε εμπειρία και συγκριτικό πλεονέκτημα, όπως οι τομείς του τουρισμού, των ξενοδοχείων, των κατασκευών και της ανάπτυξης γης και ακινήτων, των υπηρεσιών και της ναυτηλίας. Θα πρέπει όμως να σχεδιαστεί και η στρατηγική περαιτέρω εισχώρησης και σε νέους τομείς για την οικονομία της Κύπρου, που προσφέρουν προοπτικές ανάπτυξης, όπως οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, η νέες τεχνολογίες, η υγεία και η πανεπιστημιακή παιδεία.
Αναφέρθηκα πιο πάνω στο μέγεθος της Κυπριακής οικονομίας που πιθανόν κάποιες φορές να λειτουργεί ανασταλτικά. Το μικρό μέγεθος όμως προσφέρει και ευελιξία, που είναι ένας παράγοντας πολύ ευνοικός για την οικονομική ανάπτυξη, αφού μπορεί να προσαρμόζεται ευκολότερα σε τυχόν ανάγκες που προκύπτουν και να εκμεταλλέυεται γρηγορότερα νέες ευκαιρίες που παρουσιάζονται. Όλες τις διαδικασίες μας θα πρέπει να τις χαρακτηρίζει η ευελιξία και όχι η δυσκαμψία και αναβλητικότητα που διαχρονικά παρουσιάζει ο κρατικός μηχανισμός.
Καταλήγοντας, θα έλεγα ότι ο ιδιωτκός τομέας της Κύπρου, έχει αποδείξει έμπρακτα, πολλές φορές, ότι ξέρει να δουλεύει σκληρά, γνωρίζει πως να προσαρμόζεται σε νέες συνθήκες, έχει τις απαραίτητες γνώσεις και εμπειρία για να οδηγεί την ανάπτυξη της οικονομίας του τόπου. Χρειάζεται όμως και ένα κράτος που να είναι δίπλα του και να παρασύρει ό ένας τον άλλο. Να είναι δηλαδή αρωγός και όχι τροχοπέδη στις προσπάθειες για ανάπτυξη. Αυτό θα πρέπει να είναι και η φιλοδοφία και της νέας κυβέρνσης, η συμπόρευση δηλαδή του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα προς την ίδια κατεύθυνση. Την κατεύθυνση της ανάπτυξης και της πρόοδου του τόπου μας.
*Πρόεδρος Ομίλου Λανίτη
