Σκέψεις του Νίκου Τινή γύρω από την αλήθεια, την αντικειμενική πραγματικότητα, τους νόμους και την απόδοση δικαιοσύνης…
Τι έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων. Η συμφωνία της γνώσης με την αντικειμενική πραγματικότητα ή τουλάχιστον με τους κανόνες να σκέπτεται κανείς σωστά. Υπάρχουν πολλά είδη αληθειών.
Α. Η αντικειμενική π.χ. Η γη κινείται γύρω από τον ήλιο, είναι πραγματική αλήθεια, γιατί συμφωνεί με την αντικειμενική πραγματικότητα. Η αποκάλυψη του αείμνηστου Γλαύκου Κληρίδη για την εισβολή της Τουρκίας στο νησί μας και η επέκταση του τουρκικού στρατού, κατά την πρώτη φάση και κατάληψη εδαφών της Κ.Δ. ήταν μια πραγματική αλήθεια.
Β. Η θετική αλήθεια που ισχυρίζεται πως μπορούμε να γνωρίσουμε όσα παίρνουμε από την εμπειρία, η δε κριτική ισχυρίζεται πως η αλήθεια αποκτιέται με την εμπειρία, αλλά και πέρα από την εμπειρία, με τον συλλογισμό.
Οι άνθρωποι θέλουν να ξέρουν την αλήθεια η οποία πρέπει να είναι διαθέσιμη σε όλους, πρέπει να λέγεται είτε τρομάζει, είτε αρέσει, είτε δεν αρέσει στους κυβερνώντες, γιατί μερικές φορές είναι τρομακτικό να λέει την αλήθεια όταν υπάρχουν πολιτικές σκοπιμότητες, έστω και αν άλλοι χαίρονται και άλλοι χαιρεκακούν.
Η αλήθεια, καμιά φορά μπορεί να βρίσκεται ακόμη μακριά, αλλά όπως σ’ ένα βουνό, όσο ψηλό και αν είναι, πάντα θα υπάρχει ένα μονοπάτι που οδηγεί στην κορυφή, έτσι με θάρρος και τόλμη θα λάμψει, γιατί δεν έβλαψε κανένα.
Η αλήθεια δεν μπορεί να βρίσκεται κάπου στη μέση, για όσους δεν θέλουν άμεσες λύσεις. Όταν ένα απόστημα εμφανίζεται και δεν ξεριζώνεται και αφήνεται να μεγαλώσει μέχρι να παρθεί μια απόφαση τελικής εξάλειψής του, ο ασθενής θα ’χει πεθάνει.
Η αλήθεια βοά, δεν χρειάζεται να την ανακαλύψουμε, όταν η αδυναμία των πολιτικών να αγκαλιάσουν τις ανησυχίες των πολιτών, διαμορφώνουν μια πολιτική ψευδαισθήσεων και χωρίς ελπίδα. Αλήθεια είναι το δικαίωμα των πολιτών να ζουν με ασφάλεια στον τόπο τους. Ας μην αφήνουμε τη μνήμη μας να στοιχειώνει τη σκέψη μας, αλλά ας μη ξεχνούμε ότι όλοι οι πόλεμοι εναντίον της μνήμης είναι χαμένοι. Αλήθεια είναι ότι κανένας δεν μπορεί ν’ αλλάξει το παρελθόν, οι σημερινές δυσκολίες δεν είναι μόνο κρίση των πολιτικών, των θεσμών, αλλά κρίση της πολιτικής ηγεσίας.
Αλήθεια είναι όταν το δίκαιο, όχι πάντοτε αλλά σε εξαιρετικές περιπτώσεις, γίνεται μέρος της απονομής της Δικαιοσύνης, ένας άδικος νόμος δεν είναι νόμος. Δεν υπάρχει δικαιοσύνη μέσα και έξω από το Δικαστήριο, μόνο ο νόμος υπάρχει, ο νομικός και ο δικαστής, μπορεί η κρίση τους να είναι υποκειμενική σαν προσωπικό θέμα, ο νόμος είναι η σκιά της Δικαιοσύνης. Αλήθεια και νόμοι έχουν χριστιανικές αξίες. Οι άνθρωποι που πρέπει να δημιουργούν τη Δικαιοσύνη να διαθέτουν κρίση και μυαλό. Η αναζήτηση της αλήθειας, μέσω των θεσμών μερικές φορές είναι μάταιη και δεν αποφέρει κανένα αποτέλεσμα, το κατεστημένο δεν είναι τρωτό, είναι κράτος εν κράτει, έχει τη δική του ιδιαιτερότητα. Η αλήθεια πρέπει να είναι διαθέσιμη σε όλους, είναι αντίσταση στις απειλές του κατεστημένου, στην αντιγνωμία του αντιπάλου.
