Αγαπητή κυρία Μαρία Ανχελα Ολγκίν Κουεγιάρ, μπορεί να έπρεπε να αισθανθούμε ανακούφιση κι αισιοδοξία με την ευκαιρία της νέας σας αποστολής στην Κύπρο. Δεν είναι λίγο πράγμα να έχετε κιόλας μια εξάμηνη προϋπηρεσία, με διαδοχικά ταξίδια στο πρώτο εξάμηνο του περασμένου χρόνου. Πάλι καλά που τα καταφέρατε να συνεχίσετε κι εσείς από εκεί που μείνατε, παρόλο που δεν ξέρουμε πού ακριβώς. Το λέμε κι εμείς για το Κραν Μοντανά αλλά ούτε και γιαυτό γνωρίζουμε – εδώ δεν συμφωνούν εκείνοι που ήταν παρόντες…
Τελικά δεν καταλάβαμε αν η δική σας περί Κύπρου προϋπηρεσία ήταν ευδόκιμη σε σχέση με τους αυτονόητους στόχους της. Δεν μάθαμε τα συμπεράσματά σας μετά τις διαδοχικές συναντήσεις σας με τους «δυο ηγέτες»… H κατοχική πλευρά είχε τις αντιρρήσεις της για εσάς και μάλλον από ευγένεια «άντεξε» το πρώτο εξάμηνο – δεν ξέρουμε αν περίσσεψε κι άλλη ώστε να σας αποδεχτεί εύκολα για το δεύτερο…
Και πού να δείτε το σεράϊ του κατοχικού εγκάθετου! Πάει πια εκείνο το μίζερο αποικιοκρατικό κατάλοιπο στα τείχη της παλιάς πόλης. Ο σουλτάνος, πολυάσχολος με όσα ταλαιπωρεί τους πολίτες εντός Τουρκίας και με τις επεμβάσεις σε γειτονικές χώρες, βρήκε τον χρόνο να βρεθεί για λίγο στην κατεχόμενη Κύπρο και να πει τόσα πολλά και απειλητικά. «Με τον παρά του και τα στρατά του» επιβεβαιώνει τη μεθοδευμένη του προσπάθεια για πλήρη υποταγή των Τουρκοκυπρίων που, αφού κατάφερε να τους κάνει μειοψηφία, τώρα απειλεί πως θα τους φορέσει όλους, θέλουν δεν θέλουν, από μια μαντήλα. Σίγουρα θα σας υποδεκτούν στο νέο «παλάτι» – οι παλιοί στην Κύπρο λέγανε για όσους ήταν εν αδίκω «να μεν προλάβουν να τα χαρούν»…
Αντιλαμβάνεστε πως πρόκειται για κατάρα που, στην περίπτωση του τωρινού τοποτηρητή της Άγκυρας, μοιάζει σίγουρο πως θα επιβεβαιωθεί σε πέντε μήνες. Δεν αλλάζει, όμως, η ουσία μια κι ο επόμενος διορισμένος από τον σουλτάνο θα είναι. Είναι και όλοι οι άλλοι που θα στεγαστούν από τώρα στο «παλάτι», κτισμένο κι αυτό σε κλεμμένη γη. Αυτό να το θυμάστε όταν θα φτάσετε εκεί και περάσετε την απαστράπτουσα είσοδο για να συναντήσετε τον κατοχικό ηγέτη των (όσων έμειναν) Τουρκοκυπρίων και των (όσων πολλών ήρθαν κι ακόμα έρχονται) εποίκων. Με όλα αυτά περιγράφεται μια πολλαπλή και κραυγαλέα παραβίαση της Συνθήκης της Γενεύης του 1949… Κι εκεί στο προαύλιο μην πατήσετε το επιβλητικό μισοφέγγαρο στο ζωηρό γρασίδι, μπορεί να σας παρεξηγήσουν. Πάντως εκείνο στον Πενταδάκτυλο παραμένει σαν επιβλητική σφραγίδα της κατοχής…
Τι τα λέμε τώρα όλα αυτά, θα πείτε πως το γνωρίζετε πως η Κύπρος είναι κατεχόμενη – είναι εμείς που το ξεχνάμε όλο και πιο συχνά. Κακό κι επικίνδυνο πράμα η συνήθεια ακόμα και στις όλο και χειρότερες εκφράσεις μιας 51χρονης κατοχικής καθημερινότητας. Εσείς είσαστε εντεταλμένη από τον Γενικό Γραμματέα – τα κατάφερε πάλι ο σουλτάνος να μην εκπροσωπείτε το Συμβούλιο Ασφαλείας, σίγουρα όμως είναι σημαντική η αποστολή σας. Και είμαστε σίγουροι πως έχετε επιμελώς διαβάσει τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας που το καθένα επιβεβαιώνει όλα τα προηγούμενα. Εκεί είναι όλη η ουσία και οι εξ αυτής υποχρεώσεις, γιαυτό άλλωστε ήρθατε και πέρσι. Tελικά δεν μάθαμε τι γράψατε στην έκθεσή σας προς τον Γενικό Γραμματέα. Μπορεί και να μη φταίτε εσείς αλλά είναι περίεργο που το μόνο που βγήκε ήταν ένα άτυπο (και ακριβό) δείπνο και μια αδιέξοδη με κατοχικούς όρους κουβέντα για κάποια ανοίγματα στην κατοχική γραμμή…
Είναι όμως κι άλλο ένα χρεωστούμενο από τότε. Από την αρχή επιδιώξατε επικοινωνία με την κοινωνία των πολιτών. Τελικά συναντήσατε μόνο αυτούς που αυτοπροσδιορίζονται «με αποκλειστικότητα» και μάλιστα τρεις και τέσσερεις φορές, με διαφορετικά κάθε φορά καπέλα. Είναι όμως και πολλοί άλλοι ενεργοί πολίτες, μα ιδιαίτερα οι πρόσφυγες – ξέρετε αποτελούν το 40% της κοινωνίας. Πού αλλού να ανήκουν όλοι αυτοί; Μην εκτεθείτε πάλι ακούοντας τις οδηγίες γραφειοκρατών του ΟΗΕ. Είναι άδικο να σας συγχίζουμε με αυτούς!
Τώρα που, με το καλό, θα μάς έρθετε ξανά στην Κύπρο, το μόνο σίγουρο είναι η πατροπαράδοτη κυπριακή φιλοξενία. Σεβαστείτε την πριν την χάσουμε κι αυτή!
