Τελικά, σε αυτή τη χώρα δεν σε αφήνουν να αγιάσεις, ούτε και να πλήξεις βεβαίως-βεβαίως. Μας το υπενθύμισε για άλλη μια φορά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που στην εκπνοή της θητείας του, αποφάσισε να διορίσει τον «άριστο των αρίστων» στην Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (ΕΕΥ) μέχρι το 2028, με ετήσιο μισθό 89.806 ευρώ. Αναφέρομαι φυσικά στον τέως υπουργό Παιδείας και νυν Επίτροπο Ανάπτυξης Ορεινών Κοινοτήτων, Κώστα Χαμπιαούρη. Έναν άνθρωπο, που επί των ημερών του στο υπουργείο Παιδείας κατάφερε το ακατόρθωτο: Να συνενώσει εναντίον του το σύνολο του εκπαιδευτικού κόσμου, ανεξαρτήτως κομματικών αποχρώσεων, σε μια μνημειώδη πορεία διαμαρτυρίας, στην οποία έλαβαν μέρος πέραν των 10.000 εκπαιδευτικών και πολιτών.
Ο Νίκος Αναστασιάδης μπορεί να ξέχασε ή να καμώνεται πως ξέχασε, οι εκπαιδευτικοί όμως θυμούνται. Θυμούνται πως το καλοκαίρι του 2018 η δημόσια εκπαίδευση γνώρισε τη μεγαλύτερη αναταραχή στη σύγχρονη ιστορία της. Το τι συνέβη τότε και το πώς εξελίχθηκε η κρίση, λίγο πολύ είναι γνωστά. Υπό το βάρος των αντιδράσεων για τις μεθοδεύσεις Χαμπιαούρη σε ό,τι αφορά το δημόσιο σχολείο και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υποχρεώθηκε σε οπισθοχώρηση, αντικαθιστώντας τον υπουργό του, αλλά αποκαθιστώντας τον λίγο αργότερα με τον διορισμό του στη θέση του Επιτρόπου Ορεινών Κοινοτήτων.
Όλα αυτά θα αποτελούσαν απλά ένα θλιβερό παρελθόν αν ο Πρόεδρος δεν προχωρούσε στον διορισμό του κυρίου Χαμπιαούρη στην ΕΕΥ, ανακαλώντας στους εκπαιδευτικούς μνήμες από τις σφοδρές μετωπικές συγκρούσεις που σημειώθηκαν όσο κρατούσε τα ηνία του υπουργείου Παιδείας. Δάσκαλοι και καθηγητές διατυπώνουν την έντονη δυσαρέσκειά τους για τον διορισμό, υπενθυμίζοντας ότι το σύνολο των εκπαιδευτικών βρισκόταν σε πολύμηνη αντιπαράθεση με τον τέως υπουργό εξαιτίας μιας σειράς άστοχων πολιτικών που ο Κώστας Χαμπιαούρης είχε βαφτίσει «εξορθολογισμό, εξυγίανση και ποιοτική αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου». Και είναι βεβαίως αυτός ο άνθρωπος που θα μετέχει τώρα σε μια Επιτροπή που θα λαμβάνει, για τα επόμενα έξι χρόνια, αποφάσεις για διορισμούς, μονιμοποιήσεις, προαγωγές, μεταθέσεις και αποσπάσεις εκπαιδευτικών, ενώ θα ασκεί επ’ αυτών πειθαρχικό έλεγχο. Διορισμός, που όχι αδίκως, ερμηνεύεται ως επιβράβευση μιας αποτυχημένης βραχύβιας θητείας και ως προσπάθεια επιβολής «τρομοκρατίας» σε χιλιάδες εκπαιδευτικούς που βρέθηκαν απέναντί του στις πρωτοφανείς διαμαρτυρίες του 2018.
Πέραν όμως από τον προκλητικό διορισμό του κυρίου Χαμπιαούρη, τίθεται γενικότερα ένα θέμα για τις παθογένειες ενός συστήματος που κάνει ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω, ανακυκλώνοντας σε διάφορες θέσεις τα ίδια και τα ίδια άτομα και παραμένοντας προσκολλημένο σε πρακτικές περασμένων δεκαετιών. Ενός συστήματος, που στελεχώνει τις κρατικές δομές με αδιαφανή κριτήρια και διαδικασίες, παραπέμποντας σε αναξιοκρατία και βόλεμα ημετέρων και αδιαφορώντας παντελώς για τα θεμελιώδη ζητήματα της ισονομίας και της ισότιμης εκπροσώπησης των δύο φύλων σε δημόσιες θέσεις. Απόδειξη τούτου αποτελεί και η απουσία γυναίκας από τη νέα σύνθεση της ΕΕΥ. Κι όλα αυτά την ώρα που το 75% των εκπαιδευτικών στην Κύπρο είναι γυναίκες.
«Ούτε τα προσχήματα δεν κρατάνε πλέον», σχολίαζε χθες στο Facebook ένας ανήσυχος, για το μέλλον του, εκπαιδευτικός. Ζητούμενο πλέον είναι η στάση που θα τηρήσουν οι εκπαιδευτικές οργανώσεις, των οποίων κρίνεται το κύρος και η αξιοπιστία. Ας ενθυμούνται όμως την περίπτωση ανάκλησης του διορισμού του Πέτρου Αγαθαγγέλου από τον ΟΑΥ, που φανερώνει ότι η αποθράσυνση και η αλαζονεία της εξουσίας δεν μπορεί να υπερτερούν του δικαίου και της ηθικής.
