Το παραπάνω όνομα θα «συντροφεύει» τον ύπνο τεσσάρων προέδρων που δεν κούνησαν ούτε το δακτυλάκι τους, ανάξιοι να προσπαθήσουν, έστω, να δικαιώσουν τη θυσία του Σολωμού Σολωμού. Ήταν σαν σήμερα, ακριβώς 24 χρόνια πριν, όταν ο Σολής έπεφτε από πυροβολισμούς, λίγα μέτρα από το κατοχικό οδόφραγμα της Δερύνειας. 

Ο έποικος Κενάν Ακίν, πράκτορας των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και λεγόμενος υπουργός του καθεστώτος, ήταν εκείνος που τράβηξε τη σκανδάλη, κατ’ εντολήν μάλιστα του Ραούφ Ντενκτάς, για να εκτελέσει έναν άοπλο 26χρονο, που δεν άντεξε τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ, τρεις μέρες νωρίτερα.

Το γράφαμε και προχτές: Το διεθνές ένταλμα σύλληψης παρέμεινε ανεκτέλεστο, παρόλο που η Ιντερπόλ, κατόπιν της απόφασης από το ΕΔΑΔ κατά της Τουρκίας, τον καταζητεί και τον επικήρυξε με το ποσό των 460.000 ευρώ. Ο Ακίν δεν είναι κανένας άσχετος στα κατεχόμενα.

Το 2015, ο φακός τον «συνέλαβε» να ανταλλάσσει αγκαλιές, τόσο με τον Ακιντζί όσο και με τον Ερντογάν, κατά τα εγκαίνια του αγωγού μεταφοράς νερού από την Τουρκία. Τέσσερις κυπριακές κυβερνήσεις, όμως, και τρεις Γενικοί Εισαγγελείς, έκρυψαν την υπόθεση στα από κάτω συρτάρια. Προς υπηρεσία, τότε, των διαπραγματεύσεων πριν το σχέδιο Ανάν και έπειτα χωρίς να λογοδοτήσουν σε κανέναν. Η μορφή του Σολωμού, όμως, τους αφήνει εκτεθειμένους.

ΑΛ.ΜΙΧ.