Ο Νικόλας Παπαδόπουλος γιατί σκούζει ο για την αποδοχή του Πλαισίου Γκουτέρες από τον Νίκο Αναστασιάδη; «Στο Τρόοδος», λέει, «µας είχε πει ότι είναι απαράδεκτο». Να πω ότι πέφτω από τα σύννεφα, ψέµατα θα είναι. Ο Νικόλας, όµως, γιατί καμώνεται ότι δεν ξέρει; Τα ίδια δεν έκανε και ο πατέρας του; Που πίεζε τον Γενικό Γραµµατέα του ΟΗΕ και υπερθεμάτιζε για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων µε βάση το Σχέδιο Ανάν (γνωρίζοντας µάλιστα, όπως έλεγε εκ των υστέρων, ότι τέτοια σχέδια δεν φεύγουν ποτέ από το τραπέζι) ενώ παρασκηνιακά είχε υποσχεθεί στους εγχώριους υποστηρικτές του ότι ο σκοπός ήταν να πάει να τα πουκουππίσει όλα; Συνεπώς;
Μήπως δεν συγκαταλέγεται ο Νικόλας Παπαδόπουλος σ’ αυτούς που έχουν σχετική πληροφόρηση; Μπορεί. Μήπως, πάλι, πιστεύει ότι ο Αναστασιάδης δεν ακολουθεί κι αυτός την πάγια πρακτική του τρεναρισµένος που ένεκα και της µαξιµαλιστικής στάσης της Τουρκίας (το υπογραµµίζω), ακολούθησε από το 1974 και µετά η πλευρά µας; Αµφιβάλλω.
Είναι, άλλωστε, πασιφανές πλέον ότι στο πλαίσιο της παρακαταθήκης «να αφεθεί η υπόθεση να εκφυλισθεί, ώστε να καταλήξουµε σε χρονίζουσα de facto διχοτόµηση» και της «πολιτικής δραστήριας αγωνιστικής αναµονής» που έπρεπε να ακολουθήσουµε, η εκάστοτε ηγεσία µας, προκειμένου να διαχειριστεί εξωτερικές πιέσεις µα κυρίως προκειµένου να παίξει εσωτερικά µμικροπολιτικά παιχνίδια που είχαν και έχουν να κάνουν µε την εξουσία, αλλάζουν κατά καιρούς οι άνθρωποι, µμεταλλάσσονται, µμεταμφιέζονται, φάσκουν κι αντιφάσκουν… αλλά η οκά τετρακόσια. Όλα τ’ άλλα είναι για να µμηρυκάζουμε όπως τα ζώα την τροφή τους.
Και µιας και έχουν πέραση στις µέρες µας οι προφητείες, ας πω κι εγώ µία (κι ας µε συγχωρεί ο Μόρφου για το θράσος να µπω στα ταράφια του): Αµήν αµήν λέγω υµίν, θα ’ρθει η ώρα που απέναντι στο «προδοτικό» πλαν µπι του Αναστασιάδη, θα προταχθεί (συνεπικουρούµενη) η «πατριωτική» στοχοπροσήλωση του ΔΗΚΟ στη Διζωνική (µε το σωστό περιεχόµενο πάντα).
Μετά σουβλακίου και ζιβάνας έγινε την περασµένη Δευτέρα η… οφ δε ρέκορντ ενηµέρωση του Προέδρου σε αρχισυντάκτες και πολιτικούς συντάκτες. Για να τους πει όσα λέει είτε ο ίδιος ον δε ρέκορντ, είτε µασηµένα µέσω του Πρόδροµου Προδρόµου. Οπόταν; Για ποιο λόγο η σύναξις; Για αναθέρµανση των σχέσεων;
Απορία: Ο θίασος στον προεδρικό λόφο εξειδικεύεται στη φαρσοκωµωδία; Ξεκίνησε την καριέρα του το 2013 µε το (δήθεν) χαµένο για 16 µέρες έγγραφο του Ντάουνερ (το οποίο είχε το διπλωµατικό γραφείο του Προέδρου), είχαµε µια έκτακτη παράσταση µε το έργο «δεν ξέρω ποιος, πού και πώς χειρίστηκε το συµβόλαιο της Διοικήτριας της Κεντρικής» και φτάσαµε στο 2019 να διαρρέει (εν τη αφέλειά του) ότι… «κλάπηκαν από το Προεδρικό έγγραφα που διασυνδέουν τον Πρόεδρο µε Ρώσους ολιγάρχες»!
Πολύ ενδιαφέρουσα, οµολογουµένως, η πληροφορία που είδε το φως της δηµοσιότητας την περασµένη Κυριακή. Αλλά πριν αρχίσουµε να αναζητούµε κλέφτες και κίνητρα, δεν θα πρέπει να µάθουµε τι έγγραφα είναι αυτά που βρίσκονταν στο Προεδρικό και τα οποία διασυνδέουν τον Πρόεδρο της χώρας µε Ρώσους ολιγάρχες;
Αποστοµωτική ήταν πάντως η απάντηση του Νίκου Αναστασιάδη σε σχέση µε όσα δηµοσίευσε ο OCCRP. Έχει, λέει, να πατήσει πόδι στο δικηγορικό του γραφείο από το 1997, από τότε δηλαδή που εκλέγηκε πρόεδρος του ΔΗΣΥ. Ωστόσο το… πρώην δικηγορικό του γραφείο, ακόµα και δύο χρόνια µετά την εκλογή του στην προεδρία της Δηµοκρατίας, δηλαδή µέχρι ΚΑΙ το 2015, µας ενηµέρωνε µέσω της ιστοσελίδας του πως «µπορείτε να επικοινωνήσετε µε τον Νίκο Αναστασιάδη αν σας απασχολούν θέµατα ναυτιλιακών και αεροπορικών εταιρειών»! Εκτός, πάλι κι αν απλά ήθελε να µας πει ότι χειριζόταν τέτοιες υποθέσεις από… άλλα γραφεία.
Άσχετο: Με αφορµή το 20ό Παγκόσµιο Συνέδριο των Αποδήµων δεν είναι καιρός να µάθουµε πόσα εκατοµµύρια έχουν δαπανηθεί, που και σε ποιους στο πλαίσιο της περιβόητης διαφώτισης για το Κυπριακό; Γιατί, αν κρίνουµε από τα αποτελέσµατα και πολλά πρέπει να ήταν και σε καλή µεριά κατέληξαν.
Απορία: Είναι αλήθεια ότι ο Άντρος Κυπριανού, από εκεί που είχε αποφασίσει να εγκαταλείψει τη θέση του γενικού γραµµατέα το 2020, τώρα όχι µόνο κάνει δεύτερες σκέψεις, αλλά φλερτάρει και µε νέα µετερίζια;
Αφού τέλειωσε µε την πλατεία Ελευθερίας (τα είπαµε αυτά, την Πρωτοχρονιά ραφτείτε, µην κανονίσετε τίποτα άλλο, αλλαγή χρόνου στο γλυπτό), τώρα θα αποτελειώσει και τις περιοχές Ειδικού Χαρακτήρα της πρωτεύουσας.
Καθότι ο Κωνσταντίνος Γιωρκάτζης έχει όραµα! Εκτός από έξυπνη (κι ας βρωµίζει στα σκουπίδια), θέλει να την δει και να αναπτύσσεται. Τροµάρα µας.
Μήπως δεν συγκαταλέγεται ο Νικόλας Παπαδόπουλος σ’ αυτούς που έχουν σχετική πληροφόρηση; Μπορεί. Μήπως, πάλι, πιστεύει ότι ο Αναστασιάδης δεν ακολουθεί κι αυτός την πάγια πρακτική του τρεναρισµένος που ένεκα και της µαξιµαλιστικής στάσης της Τουρκίας (το υπογραµµίζω), ακολούθησε από το 1974 και µετά η πλευρά µας; Αµφιβάλλω.
Είναι, άλλωστε, πασιφανές πλέον ότι στο πλαίσιο της παρακαταθήκης «να αφεθεί η υπόθεση να εκφυλισθεί, ώστε να καταλήξουµε σε χρονίζουσα de facto διχοτόµηση» και της «πολιτικής δραστήριας αγωνιστικής αναµονής» που έπρεπε να ακολουθήσουµε, η εκάστοτε ηγεσία µας, προκειμένου να διαχειριστεί εξωτερικές πιέσεις µα κυρίως προκειµένου να παίξει εσωτερικά µμικροπολιτικά παιχνίδια που είχαν και έχουν να κάνουν µε την εξουσία, αλλάζουν κατά καιρούς οι άνθρωποι, µμεταλλάσσονται, µμεταμφιέζονται, φάσκουν κι αντιφάσκουν… αλλά η οκά τετρακόσια. Όλα τ’ άλλα είναι για να µμηρυκάζουμε όπως τα ζώα την τροφή τους.
Και µιας και έχουν πέραση στις µέρες µας οι προφητείες, ας πω κι εγώ µία (κι ας µε συγχωρεί ο Μόρφου για το θράσος να µπω στα ταράφια του): Αµήν αµήν λέγω υµίν, θα ’ρθει η ώρα που απέναντι στο «προδοτικό» πλαν µπι του Αναστασιάδη, θα προταχθεί (συνεπικουρούµενη) η «πατριωτική» στοχοπροσήλωση του ΔΗΚΟ στη Διζωνική (µε το σωστό περιεχόµενο πάντα).
Μετά σουβλακίου και ζιβάνας έγινε την περασµένη Δευτέρα η… οφ δε ρέκορντ ενηµέρωση του Προέδρου σε αρχισυντάκτες και πολιτικούς συντάκτες. Για να τους πει όσα λέει είτε ο ίδιος ον δε ρέκορντ, είτε µασηµένα µέσω του Πρόδροµου Προδρόµου. Οπόταν; Για ποιο λόγο η σύναξις; Για αναθέρµανση των σχέσεων;
Απορία: Ο θίασος στον προεδρικό λόφο εξειδικεύεται στη φαρσοκωµωδία; Ξεκίνησε την καριέρα του το 2013 µε το (δήθεν) χαµένο για 16 µέρες έγγραφο του Ντάουνερ (το οποίο είχε το διπλωµατικό γραφείο του Προέδρου), είχαµε µια έκτακτη παράσταση µε το έργο «δεν ξέρω ποιος, πού και πώς χειρίστηκε το συµβόλαιο της Διοικήτριας της Κεντρικής» και φτάσαµε στο 2019 να διαρρέει (εν τη αφέλειά του) ότι… «κλάπηκαν από το Προεδρικό έγγραφα που διασυνδέουν τον Πρόεδρο µε Ρώσους ολιγάρχες»!
Πολύ ενδιαφέρουσα, οµολογουµένως, η πληροφορία που είδε το φως της δηµοσιότητας την περασµένη Κυριακή. Αλλά πριν αρχίσουµε να αναζητούµε κλέφτες και κίνητρα, δεν θα πρέπει να µάθουµε τι έγγραφα είναι αυτά που βρίσκονταν στο Προεδρικό και τα οποία διασυνδέουν τον Πρόεδρο της χώρας µε Ρώσους ολιγάρχες;
Αποστοµωτική ήταν πάντως η απάντηση του Νίκου Αναστασιάδη σε σχέση µε όσα δηµοσίευσε ο OCCRP. Έχει, λέει, να πατήσει πόδι στο δικηγορικό του γραφείο από το 1997, από τότε δηλαδή που εκλέγηκε πρόεδρος του ΔΗΣΥ. Ωστόσο το… πρώην δικηγορικό του γραφείο, ακόµα και δύο χρόνια µετά την εκλογή του στην προεδρία της Δηµοκρατίας, δηλαδή µέχρι ΚΑΙ το 2015, µας ενηµέρωνε µέσω της ιστοσελίδας του πως «µπορείτε να επικοινωνήσετε µε τον Νίκο Αναστασιάδη αν σας απασχολούν θέµατα ναυτιλιακών και αεροπορικών εταιρειών»! Εκτός, πάλι κι αν απλά ήθελε να µας πει ότι χειριζόταν τέτοιες υποθέσεις από… άλλα γραφεία.
Άσχετο: Με αφορµή το 20ό Παγκόσµιο Συνέδριο των Αποδήµων δεν είναι καιρός να µάθουµε πόσα εκατοµµύρια έχουν δαπανηθεί, που και σε ποιους στο πλαίσιο της περιβόητης διαφώτισης για το Κυπριακό; Γιατί, αν κρίνουµε από τα αποτελέσµατα και πολλά πρέπει να ήταν και σε καλή µεριά κατέληξαν.
Απορία: Είναι αλήθεια ότι ο Άντρος Κυπριανού, από εκεί που είχε αποφασίσει να εγκαταλείψει τη θέση του γενικού γραµµατέα το 2020, τώρα όχι µόνο κάνει δεύτερες σκέψεις, αλλά φλερτάρει και µε νέα µετερίζια;
Αφού τέλειωσε µε την πλατεία Ελευθερίας (τα είπαµε αυτά, την Πρωτοχρονιά ραφτείτε, µην κανονίσετε τίποτα άλλο, αλλαγή χρόνου στο γλυπτό), τώρα θα αποτελειώσει και τις περιοχές Ειδικού Χαρακτήρα της πρωτεύουσας.
Καθότι ο Κωνσταντίνος Γιωρκάτζης έχει όραµα! Εκτός από έξυπνη (κι ας βρωµίζει στα σκουπίδια), θέλει να την δει και να αναπτύσσεται. Τροµάρα µας.
Φιλgood, τεύχος 237.
