Ο Χριστόδουλος Γ. Παχουλίδης αναφέρει: «Κακώσεων και πόνων, και πάσης ασθενείας, τους κακωθέντας ποικίλως θεράπευσον, και εκζητούντας, Παρθένε, την προστασίαν σου».
Ο μήνας Αύγουστος είναι ο μήνας της Παναγίας. Από την αρχή του, που οι ιερές παρακλήσεις προς την αμέτρητη ευσπλαχνία της «Άνασσας των Ουρανών», βγαλμένες από κάθε ταλαιπωρημένη ψυχή, γεμίζουν τους θόλους των ιερών ναών της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με αποκορύφωμα τη μεγάλη γιορτή της, της 15ης Αυγούστου, μέρα της μετάστασής της από τούτο τον κόσμο της φθοράς, στην ολόφωτη χώρα της αφθαρσίας, την αιώνια Βασιλεία του Υιού της. Ακολουθεί η 8ημερη μεθέορτη περίοδος, μέχρι την πανηγυρική Απόδοση της εορτής Της, την 23η του μήνα αυτού, για να κλείσει τελικά η πλούσια παρουσία της, με την εορτή της κατάθεσης της «Τιμίας Εσθήτος» Της, την 31η του Αυγούστου.
Καθώς ατενίζουμε την άσπιλη μορφή της αγνής, ταπεινής και γλυκύτατης Παρθένου Μαρίας, μας ελκύει κοντά της, όπως η αγκάλη της κάθε μητέρας ελκύει το κάθε παιδί της. Μας προξενεί η μορφή της τέτοια εμπιστοσύνη που η συναναστροφή και συνομιλία μαζί της είναι αδίδακτες κι αυθόρμητες. Μας χαμογελάει και μας επιπλήττει με μητρική στοργή. Είμαστε παιδιά της. Είναι η κραταιότατη καταφυγή μας, η Παναγία Μητέρα μας.
Για τούτο, καθώς ψάλλουμε τον Παρακλητικό της Κανόνα, έχουμε την αίσθηση πως αναπηδούν από το πρόσωπό της μυστικές φλόγες, που φωτίζουν τον κόσμο της ψυχής μας. Καθώς επαναλαμβάνουμε ικετευτικά «Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς», θαρρούμε πως μια δροσερή αύρα απαλύνει τους σωματικούς μας πόνους, και τονώνει την προς τον Υιό της και Σωτήρα του κόσμου πίστη μας. Η Παναγία μας είναι η σκέπη του κόσμου, η σκέπη του καθενός μας. Είναι η «Πλατυτέρα νεφέλη», για όλη την ανθρωπότητα. Είναι «στοργική καταφυγή των πονεμένων, η παρηγορήτρια των απελπισμένων, η εμψυχώτρια των αγωνιζομένων». Έτοιμη κάθε στιγμή να σκουπίσει τα δάκρυα των πενθούντων, να οδηγήσει τους πλανεμένους σε λιμάνι σωτηρίας. Είναι η ελπίδα των απανταχού της Οικουμένης πιστών και η πάντων χαρά.
Είναι, αλήθεια, για τούτου που με υική παρρησία, ο καθένας από μας, ο κάθε πιστός, απευθύνεται προς Αυτήν: «Την πάσαν ελπίδα μου εις Σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην Σου».
