Η Νίκη Κονομή Φωκά, χειρουργός οδοντίατρος αφηγείται μια τραυματική εμπειρία που έζησε σ’ ένα μακρινό ταξίδι…

Ήταν καλοκαίρι εκείνο τον χρόνο. Έκανα ένα μεγάλο ταξίδι – μακρινό.  Έτσι ξαφνικά, ο σύζυγός μου μας ανακοίνωσε πως πάει ταξίδι στην Τζαμάικα και αν ήθελα να πήγαινα και ’γω. Το σκεφτόμουν έναν μήνα να το αποφασίσω γιατί ήταν και τόσο μακρινό ταξίδι και το άλλο εγώ δούλευα τότε στο ιατρείο μου. Τελικά, αποφάσισα να πάω γιατί σκέφτηκα πότε θα ξαναπήγαινα τόσο μακριά. Ξεκινήσαμε τέλος πάντων, με δύο σταθμούς στην Ιταλία και τη Νέα Υόρκη της Αμερικής.

Όταν φτάσαμε Ιταλία ήμουνα κάπως περίεργα, ψυχοπλακωμένη και πολύ κουρασμένη. Την άλλη μέρα, φύγαμε από Ιταλία αφού τελείωσε μία συνεδρία που έπρεπε να βρίσκεται ο σύζυγός μου. Ξεκινήσαμε για Αμερική. Τα συμπτώματα που ένοιωθα γίνονταν όλο και πιο ενοχλητικά και ’γω άρχισα να πονώ έντονα στην κοιλιακή χώρα. Το βράδυ στη Νέα Υόρκη κακοπέρασα πολύ. Την άλλη μέρα, φτάσαμε επιτέλους στην Τζαμάικα. Εγώ δεν εύρισκα τόπο να ακουμπήσω. Τότε κατάλαβα ότι ήταν φλεγμονή από μικρόβιο. Είχα ευτυχώς μαζί μου αντιβιοτικά και άρχισα να πίνω.

Στα ταξίδια μου πάντα κουβαλώ μαζί μου διάφορα φάρμακα, γάζες, αποστειρωμένα τσιρότα και άλλα που μπορεί ξαφνικά να χρειαστούμε. Τα αντιβιοτικά κάτι με βοήθησαν όχι όμως τελεσίδικα.  Πήγα στο νοσοκομείο τους εκεί και ζήτησα να δω τον χειρουργό. Ένα υποτοιπώδες – ξύλινο νοσοκομείο. Ο μοναδικός γιατρός ήταν ο χειρουργός. Ένα πλάσμα σταλμένο από τον Θεό για μένα. Αμέσως, έκανε καλή και σωστή εκτίμηση της περίπτωσης και είπε «πρέπει να χειρουργηθείς απόψε πριν σπάσει αυτό το σακούλι στην κοιλιά και γεμίσει μικρόβια».

Του εξήγησα πως είμαι οδοντίατρος και μου υποσχέθηκε πως θα κάνει ότι μπορεί για να γίνω καλά. Δεν μπορώ να πάω πίσω Κύπρο του εξήγησα, γιατί και ’γω φοβάμαι μήπως σπάσει αυτό το σακούλι ή στον δρόμο, ή στα αεροπλάνα. Φοβάμαι για την αποστείρωση των εργαλείων. Μην το σκέφτεσαι γιατί εγώ θα κάνω την αποστείρωση στον κλίβανο. Θα χειρουργηθείς με τοπική αναισθησία και θα κάνω μικρή τομή. Πήρα θάρρος και είπα δεν γίνεται τίποτα άλλο. Έκανα λοιπόν την εγχείρηση και ερχόταν καθημερινά στο ξενοδοχείο να μου αλλάξει την πληγή. Θαυμάσιος άνθρωπος και καλός χειρουργός. Έμεινα τέσσερις μέρες και μόλις ένοιωσα καλύτερα γύρισα Κύπρο. Ταξίδι κόλαση και φρίκη κυριολεκτικά. Τόσο μα τόσο κακό μου έτυχε.