Αντέχουν τα ιδιωτικά σχέδια υγείας παρά την εφαρμογή του Γενικού Σχεδίου Υγείας από την 1η Ιουνίου 2019, παρόλο που αρχικά υπήρχε προβληματισμός για το μέλλον του ασφαλιστικού τομέα, αφού πολλοί είχαν θεωρήσει ότι δεν θα ήταν αναγκαία η ασφάλιση υγείας στις ιδιωτικές εταιρείες.
Οι εξελίξεις, όμως, δείχνουν ότι ο κλάδος των ασφαλειών δεν επηρεάστηκε αρνητικά από τη λειτουργία του εθνικού συστήματος υγείας αλλά αντίθετα μεγαλώνει, προσαρμοζόμενος στις νέες απαιτήσεις των πολιτών. Μπορεί μετά την εφαρμογή του ΓεΣΥ να υπήρξε μια μικρή κάμψη, αλλά οι αριθμοί δείχνουν ότι ο χώρος της ιδιωτικής ασφαλιστικής κάλυψης για την υγεία επανακάμπτει και κερδίζει το χαμένο έδαφος.
Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες άρχισαν να προσαρμόζουν τα προϊόντα τους στις νέες συνθήκες και παρέχουν εναλλακτικές λύσεις εκεί που το κράτος και ο ΟΑΥ δεν παρέχουν υπηρεσίες.
Παράγοντες της ασφαλιστικής βιομηχανίας περιέγραψαν στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Insider, που κυκλοφόρησε με τον Φιλελεύθερο, πώς διαμορφώνεται ο τομέας της υγείας σε ιδιωτικό επίπεδο και πώς συνυπάρχει με το Γενικό Σύστημα Υγείας (ΓεΣΥ).
Η ιδιωτική ασφάλεια υγείας λειτουργεί συμπληρωματικά με το γενικό σύστημα υγείας, παρέχει στους κατόχους ιδιωτικών συμβολαίων το προνόμιο για μετάβαση στο εξωτερικό αν το απαιτούν οι περιστάσεις για την υγεία του, παρέχει κάλυψη για εξειδικευμένες θεραπείες που μπορεί να μην καλύπτονται από το δημόσιο σύστημα και υπάρχει ευχέρεια πρόσβασης σε ιδιωτικά νοσοκομεία, στην Κύπρο και το εξωτερικό, με περισσότερες ανέσεις και εξατομικευμένη φροντίδα.
Σε επίπεδα προ ΓεΣΥ
Μετά την καθοριστική εισαγωγή του Γενικού Συστήματος Υγείας (ΓεΣΥ), το 2019, μια αναγκαία κοινωνική μεταρρύθμιση για την Κύπρο, παρατηρήθηκε αρχικά μια μείωση στον αριθμό των ασφαλισμένων ιδιωτικής ασφάλισης υγείας – από περίπου 270.000 συμβόλαια πριν την εφαρμογή του ο αριθμός έπεσε σε 229.000 αμέσως μετά την έναρξ λειτουργίας του ΓεΣΥ, ανέφερε στο Insider o γενικός διευθυντής του Συνδέσμου Ασφαλιστικών Εταιρειών Κύπρου (ΣΑΕΚ), Ανδρέας Αθανασιάδης.
«Ωστόσο, αυτή η πτώση αποδείχτηκε πρόσκαιρη, αφού οι ασφαλιστικές εταιρείες, αναγνωρίζοντας τον συμπληρωματικό ρόλο τους, ανέπτυξαν καινοτόμα προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας, όπως καλύψεις για ιατρικές υπηρεσίες στην Κύπρο και το εξωτερικό, επιλογή ιατρών, ταχεία πρόσβαση σε διαγνωστικές εξετάσεις, εξατομικευμένες θεραπείες, κ.α., ενισχύοντας έτσι την ολοκληρωμένη εμπειρία φροντίδας».
Σήμερα, βάσει των πλέον πρόσφατων στοιχείων, του 2024, εξηγεί ο κ. Αθανασιάδης, «ο συνολικός αριθμός των ασφαλισμένων ιδιωτικής ασφάλισης υγείας έχει ανακάμψει πλήρως και έχει ξεπεράσει ακόμη και τα προ-ΓεΣΥ επίπεδα, φτάνοντας στις 278.000 συμβάσεις, έναντι 270.000 πριν από την εφαρμογή του ΓεΣΥ. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει τον διαχρονικό ισχυρισμό του ΣΑΕΚ, ότι η ιδιωτική ασφάλιση όχι μόνο δεν απειλείται από ένα κρατικό σύστημα υγείας, αλλά, όπως συμβαίνει σε όλα τα ανεπτυγμένα συστήματα υγείας παγκοσμίως, θα λειτουργήσει ως βασικός πυλώνας στήριξης του δημόσιου τομέα. Επιπλέον, αυτή η ανοδική τάση δεν ανέδειξε απλώς την ανθεκτικότητα του κλάδου, αλλά και την καθοριστική του συνεισφορά στην ενίσχυση και τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας υγείας».
Ο ίδιος θεωρεί ότι, για να λειτουργήσουν αρμονικά δημόσιος και ιδιωτικός τομέας στο θέμα της υγείας, πρέπει να υπάρξει συνεργασία. Όπως υπέδειξε ο κ. Αθανασιάδης «μια σωστή συνεργασία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα μπορεί να λειτουργήσει ως κρίσιμος μοχλός: το ΓεΣΥ διασφαλίζει το θεμελιώδες κοινωνικό δικαίωμα στην υγεία, ενώ η ιδιωτική ασφάλιση αναλαμβάνει συμπληρωματικό ρόλο, προσφέροντας ευελιξία, ταχύτητα και εξατομικευμένη φροντίδα. Σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, μάλιστα, συμβάλλει αποτελεσματικά στην αποσυμφόρηση των δημόσιων δομών.
Μέσα από την τεχνογνωσία, τις στοχευμένες επενδύσεις σε υποδομές και τη διαρκή καινοτομία, ο ιδιωτικός τομέας επιταχύνει τον εκσυγχρονισμό των υπηρεσιών και αναβαθμίζει συνολικά την ποιότητα περίθαλψης. Αποτελεί, λοιπόν, επιτακτική ανάγκη η περαιτέρω ενίσχυση αυτού του μεικτού συστήματος: το ΓεΣΥ πρέπει να διατηρηθεί και να αναβαθμιστεί ως η θεμελιώδης κοινωνική παροχή, ενώ η ασφαλιστική βιομηχανία, με σεβασμό στον κοινωνικό της ρόλο, πρέπει να έχει τη δυνατότητα και την ευθύνη να υποστηρίξει δυναμικά αυτή την πορεία, διασφαλίζοντας για τους πολίτες πρόσβαση σε ολοκληρωμένη, ταχεία και εξατομικευμένη κάλυψη».
Πλεονεκτήματα
Η εύκολη, γρήγορη και ελεύθερη πρόσβαση σε ποιοτικές ιατρικές υπηρεσίες αποτελεί τον βασικό πυλώνα της ιδιωτικής ασφάλισης και το συγκριτικό πλεονέκτημά της έναντι του κρατικού συστήματος, όπως μας αναφέρθηκε.
Περαιτέρω, η ιδιωτική ασφάλιση επιτελεί, επίσης, σημαντικό ρόλο προς όφελος του κρατικού συστήματος, αφού πέραν από την αποσυμφόρηση του, ενισχύει τη μείωση του κόστους λειτουργίας του, ενώ με την ύπαρξη των δύο συστημάτων επιτρέπεται ο υγιής ανταγωνισμός.
Ένα πλεονέκτημα της ιδιωτικής ασφάλισης υγείας είναι η δυνατότητα ταχύτερης πρόσβασης σε ιατρική περίθαλψη. Αυτό μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντικό για άτομα με σοβαρές ιατρικές παθήσεις ή άτομα που χρειάζονται επείγουσα φροντίδα.
Τα ασφαλιστικά προγράμματα υγείας προσφέρουν μια σειρά καλύψεων για όσους κατοικούν στην Κύπρο και παράλληλα προνοούν για περιπτώσεις όπου ο ασφαλισμένος θα χρειαστεί υγειονομική περίθαλψη ενώ βρίσκεται στο εξωτερικό ή χρειαστεί να μεταβεί στο εξωτερικό για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Κύπρου, το μέσο κόστος νοσηλείας σε ιδιωτικό νοσοκομείο στο εξωτερικό κυμαίνεται μεταξύ 1000 και 2000 ευρώ ημερησίως. Η ιδιωτική ασφάλιση υγείας μπορεί να καλύψει αυτά τα έξοδα, προστατεύοντας τον ασφαλισμένο από οικονομικές δυσκολίες.
Ανταγωνισμός μεταξύ ασφαλιστικών εταιρειών
Τράπεζα Κύπρου και Ελληνική Τράπεζα δεν ανταγωνίζονται μόνο για το μέγεθος του ισολογισμού τους και τα μερίδια τους στην τραπεζική αγορά αλλά και στο μέγεθος της συμμετοχής τους στις ασφαλιστικές εργασίες, ένας τομέας που μπορεί να προσφέρει επαναλαμβανόμενα έσοδα, χωρίς να απαιτείται η δέσμευση πολλών κεφαλαίων.
Ουσιαστικά, άνω του 60% του μεριδίου της ασφαλιστικής αγοράς στον κλάδο ζωής θα ελέγχονται από τις δυο μεγάλες τράπεζες, οι οποίες ενισχύουν το χαρτοφυλάκιό τους και πρωταγωνιστούν στις ασφαλιστικές εργασίες.
Μέσα από τη συγχώνευση της Hellenic Life με τη CNP Cyprialife και τη CNP Ζωής, δημιουργείται η ERB CYPRIALIFE, που θα δραστηριοποιείται στον κλάδο ζωής και υγείας.
Από την άλλη, η Τράπεζα Κύπρου, με την εξαγορά της Εθνικής Ασφαλιστικής, διευρύνει το χαρτοφυλάκιο της στον κλάδο ζωής και υγείας.
Σε ό,τι αφορά τον κλάδο ζωής, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΑΕΚ, το σύνολο των μεικτών ασφαλίστρων, συμπεριλαμβανομένων των ασφαλίστρων ατυχημάτων και υγείας από εταιρείες ζωής, ανήλθε για το 2024 στα €800.082.788, σε σχέση με €729.498.849 το 2023, σημειώνοντας άνοδο 9,7%.
Το μεγαλύτερο μερίδιο στα ασφάλιστρα ζωής έχει η Eurolife (28,3%), με €226,2 εκατ., σε σχέση με €207,7 εκατ. το 2023, καταγράφοντας αύξηση 8,9%.
Στη δεύτερη θέση βρίσκεται η CNP Cyprialife, κατέχοντας το 22,7% των ασφαλίστρων, τα οποία ανήλθαν στα €181,6 εκατ., σε σχέση με €164,7 εκατ. το 2023, σημειώνοντας αύξηση 10,3%, ενώ στην τρίτη θέση βρέθηκε η Universal Life (15,1%), της οποίας τα ασφάλιστρα ζωής ανήλθαν στα €121,1 εκατ., σε σχέση με €109,2 εκατ. το 2023, σημειώνοντας αύξηση 10,9%.
Ακολουθεί η Ancoria (10,3%) με €82,2 εκατ., σε σχέση με €72,8 εκατ. το 2023 και αύξηση 13%. Την πρώτη πεντάδα συμπλήρωσε η Metlife (8,3%), με €66,4 εκατ., σε σχέση με €61,2 εκατ. το 2023.
Τι γίνεται στην Κύπρο και αλλού
Υπάρχουν χώρες της Ευρώπης όπου υπάρχει υποχρεωτικότητα στις ασφαλίσεις υγείας για όσους δεν είναι ενταγμένοι στο σύστημα υγείας των κρατών και αυτό αφορά κυρίως τους οικονομικούς μετανάστες. Στην Κύπρο, κάθε μη κοινοτικός αλλοδαπός εργοδοτούμενος οφείλει να διατηρεί σε ισχύ την εν λόγω ασφάλιση, μέχρι να ενταχθεί στην αγορά εργασίας και στο γενικό σύστημα υγείας. Η προσκόμιση συμβολαίου τέτοιας ασφάλισης αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την έκδοση ή ανανέωση της άδειας εισόδου και παραμονής στη χώρα.
Η ιδιωτική ασφάλιση είναι υποχρεωτική για όσους κατοίκους της Ελβετίας δεν είναι εντεταγμένοι στο σύστημα δημόσιας υγείας και αφορά το μεταβατικό στάδιο μεταξύ εισόδου στη χώρα οικονομικών μεταναστών και έναρξης νόμιμης εργασίας τους. Το ίδιο συμβαίνει στη Γαλλία, την Ισπανία και την Αυστρία. Στη Γερμανία, υποχρεωτικές είναι και επί μέρους μορφές ιδιωτικών ασφαλίσεων υγείας, όπως αυτές ορίζονται από τα ομόσπονδα κρατίδια και αφορούν ειδικές κατηγορίες εργαζομένων, καθώς και στους οικονομικούς μετανάστες, προτού αυτοί ενταχθούν ως νομίμως εργαζόμενοι στο δημόσιο σύστημα υγείας. Στην Πορτογαλία και το Λουξεμβούργο είναι υποχρεωτική η ιδιωτική ασφάλιση υγείας για όσους δεν θεωρούνται μόνιμοι κάτοικοι της χώρας και δεν είναι ενταγμένοι στο δημόσιο σύστημα υγείας.
