Η ποιητική συλλογή της Άννας Λύμπουρα Παπαϊωάννου με τίτλο «Το πράσινο ψυγείο και άλλες ιστορίες εσωτερικού χώρου» κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Αφή, στη σειρά «Ποιητικές Φωνές».
Η έκδοση πραγματοποιήθηκε με εικαστική φιλοξενία έργων της ζωγράφου Φλώριας Μούσκου και λογοτεχνική επιμέλεια της ποιήτριας Ευτυχίας Αλεξάνδρας Λουκίδου.
Μέσα από το έργο της, η Άννα Λύμπουρα Παπαϊωάννου μάς παίρνει από το χέρι και μαζί της κατεβαίνουμε τα σκαλιά που οδηγούν στην υπόγεια γκαλερί της. Εκεί, μας αφήνει να περιηγηθούμε μέσα στις σελίδες της, όπου μια νοητή γραμμή κινείται ανάμεσα σε ποιήματα και πεζές ρίμες («poème en prose»).
Ιδιαίτερα στο πρώτο μέρος της συλλογής, κάποια «σπαράγματα» των ποιημάτων της, σαν νεογέννητα πουλιά, βρίσκονται να τα κρατά με στοργή κάτω από τις φτερούγες της, η μάνα τους. Όταν σιγά σιγά συνηθίσουμε το σκοτάδι, αρχίζουν να εμφανίζονται πολύχρωμες τοιχογραφίες, αιωρούμενοι πίνακες, σκοτεινές γωνιές που πεισματικά αντιστέκονται στην αποκωδικοποίηση.
«Και τι γύρευες εσύ σε μια διάβαση πεζών… να ψηλαφείς επί τον τύπον των ήλων… Βαρύ το ποινικό μητρώο της ασφάλτου… Για κάποιο άγνωστο λόγο, η άφιξη είναι πάντα πιο σύντομη από την αναχώρηση… Στη γλώσσα μου σε λένε Ελένη μα και Πίστη, Ελπίδα, Αγάπη». Ξαφνικά από το πουθενά, εμφανίζεται αιωρούμενος φωτεινός πίνακας, που προειδοποιεί τους αμετακλήτως επιρρεπείς σε ευαίσθητες αιχμαλωσίες:
Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ
Γιατὶ τὰ χέρια σου
πιὸ ἁπαλὰ κι ἀπ’ τὸ μετάξι
ποὺ τὴ σκληράδα διώχνει
καὶ μὲ τὴ λύπη κάνει ἀνακωχὴ.
Κι ὅταν ἐσὺ λείπεις
θέλω τὸ ἀποτύπωμά τους μέσα μου βαθιὰ
σὰν χάδι καὶ σὰν ἄνεμος νὰ ἁπαλύνει
τὰ μικρὰ καὶ τὰ λειψὰ καὶ τὰ χαμένα.
Κι ὅταν στὸν ὕπνο μου καμιὰ φορὰ
σὲ συναντῶ
νὰ ραντίζεις θέλω μὲ δροσιὰ τὰ ὄνειρά μου
κι ἄλλοτε γλυκὰ μὲ αἰχμαλωτίζει τόσο,
ποὺ καμιὰ ἐλευθερία δὲν ἔχει σημασία πιὰ.
Και κάπου εκεί, στο «επιμύθιο», συναντούμε την Κύπρο, που «είναι η αγάπη και το όνειρο και η διάψευση των ελπίδων.» Εκεί, βρίσκεται και «η ελπίδα που ξαναγεννιέται, κι ας έχει υποφέρει τόσο πολύ».
- Εκδόσεις Αφή, Λεμεσός, 2023, σελ. 60
Η Άννα Λύμπουρα Παπαϊωάννου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Έγκωμη Λευκωσίας. Το 1980 μετέβη στην Αθήνα για σπουδές στη σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Μετά το πέρας των σπουδών της επέστρεψε στην Κύπρο, με κύρια ενασχόληση, έως και σήμερα, το τραπεζικό επάγγελμα. Το 2021 απόκτησε τον μεταπτυχιακό τίτλο Μάστερ στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, μετά από φοίτηση ενάμιση έτους στο Μεσογειακό Ινστιτούτο Διεύθυνσης στη Λευκωσία.
Παρακολούθησε στη Λεμεσό μαθήματα δημιουργικής γραφής και ανάγνωσης, με εισηγήτρια την ποιήτρια και δοκιμιογράφο Ευτυχία Αλεξάνδρα Λουκίδου. Απότοκο των μαθημάτων αυτών είναι η συλλογική έκδοση με τίτλο «Συν(γ)ραφές», που εκδόθηκε από το «Τεχνοδρόμιο», τον Απρίλιο του 2019 και στην οποία συμμετείχε με τέσσερα ποιήματα.
Έχει πέντε παιδιά και πέντε εγγονάκια.
