«Γεια σου συμπεθερά», «γιατί δεν λες ότι στο αίμα του γιου σου βρέθηκε ποσότητα αλκοόλης», «γιατί παραπλανείς τον κόσμο;», «πόσα πήρες που το κράτος και θέλεις να πάρεις κι άλλα;». Τάδε έφη Χριστάκης Καπηλιώτης, πρώην υπαστυνόμος και πρώην ανακριτής της Αστυνομίας που διερεύνησε την τραγική υπόθεση το 2005. Μερικά από τα πρωτοφανή τα οποία εκστόμισε προχθές, κατά τη διάρκεια εκρηκτικής συζήτησης στο «Σίγμα» με τη συμμετοχή αρχικά του ποινικού ανακριτή Σάββα Μάτσα και παρέμβαση στο τέλος της κ. Ανδριάνας Νικολάου. Μια άθλια εμφάνιση, που ανάγκασε τον παρουσιαστή να κλείσει τη γραμμή στον αχαρακτήριστο πρωταγωνιστή.
Χριστάκη Καπηλιώτη, 20 χρόνια μετά το μαρτύριο μιας μάνας, βγήκες δημόσια για να προσθέσεις κι άλλο πόνο. Επί 20 χρόνια τηρούσες σιγή για όλα τα προκλητικά τα οποία ισχυρίσθηκες για τον Θανάση Νικολάου. Προχθές, όμως, τόλμησες να βγεις να μιλήσεις. Δυστυχώς, όχι για να απολογηθείς, αλλά για να προκαλέσεις. Να απαξιώσεις. Να προσβάλεις. Να πετάξεις λάσπη στο πρόσωπο μιας γυναίκας που έχασε το παιδί της με τρόπο εγκληματικό και επί 20 χρόνια δίδει αγώνα ζωής για να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Εσύ, που ερεύνησες τη σκηνή τότε. Εσύ, που αντί να σκύψεις με δέος και σοβαρότητα πάνω από το νεκρό σώμα του Θανάση, επέλεξες να κλείσεις άρον-άρον ένα έγκλημα το οποίο φώναζε από μακριά ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Εσύ, που επέμενες σε πτώση από ύψος 30 μέτρων αλλά προσπέρασες το γεγονός ότι δεν υπήρχαν εξωτερικές κακώσεις. Που δεν είδες τότε, τίποτα από όσα είδαν έξι ποινικές ανακριτές και τρεις θανατικές ανακρίσεις πολλά χρόνια μετά. Μα τώρα θυμήθηκες!
Μάλιστα, με τόση σιγουριά, που δεν διστάζεις να μιλήσεις για… χαλαζοθύελλες, για βροχοπτώσεις (ήταν τα πρωτοβρόχια θυμήθηκες) και τεράστιο όγκο νερού. Και ας υπάρχουν μαρτυρίες από τον υπεύθυνο του Τμήματος Υδάτων στην περιοχή και από το ρυθμόμετρο του ποταμού, που μετρά τη ροή των υδάτων, ότι καμία ροή νερού υπήρχε εκείνη την ημέρα. Τολμάς, αθεόφοβε, να μιλάς για δάνεια που «οδήγησαν» τον Θανάση στην «πτώση». Σπιλώνοντας ακόμη και σήμερα, 20 χρόνια μετά, τη μνήμη ενός νέου που ήρθε αυτοβούλως από την Αυστραλία για να υπηρετήσει την πατρίδα του.
Είναι ασέβεια. Είναι πρόκληση. Είναι μια ακόμα μαχαιριά σε μια μάνα που επί δύο δεκαετίες δεν ζει. Απλώς, παλεύει να αποδοθεί δικαιοσύνη. Σε άκουσα να λες ότι η Ανδριάνα πέταξε πέτρες στον άντρα της όταν βρήκε νεκρό τον Θανάση. Ότι το παιδί είχε κίνητρο να αυτοκτονήσει. Ότι στο αίμα του βρέθηκε αλκοόλ. Ότι η τραγική μάνα παραπλανά τον κόσμο. Ότι πήρε λεφτά από το κράτος και θέλει κι άλλα.
Δεν ξέρω αν έχεις επίγνωση της αθλιότητας που ξεστόμισες. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι σημαίνει να χρησιμοποιείς μια τηλεοπτική συζήτηση για να σπιλώσεις την πιο ιερή μορφή πόνου. Τον πόνο μιας μάνας που βρήκε το παιδί της νεκρό και άδικα χαμένο. Ή μήπως καταλαβαίνεις πολύ καλά; Μήπως τα λόγια σου δεν ήταν λόγια αγανάκτησης; Μήπως ήταν εργαλείο; Μήπως ήταν απόπειρα σπίλωσης; Μήπως ήταν απροκάλυπτη υπονόμευση της αλήθειας;
Η αλήθεια, κύριε Καπηλιώτη, δεν είναι αυτή που κατασκεύασες εσύ σε ένα τηλεοπτικό στούντιο. Είναι αυτή που αποκάλυψε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Είναι αυτή που ανέδειξαν οι ποινικοί ανακριτές, που μίλησαν για δολοφονία. Είναι αυτή που αποδεικνύεται με ιατροδικαστικά ευρήματα. Με καταθέσεις. Με τα ψεύδη που αποκαλύφθηκαν. Με τις παραλείψεις που στοιχειώνουν το κράτος και τη δικαιοσύνη για δύο δεκαετίες.
Όταν ο Σάββας Μάτσας σου είπε «δεν ντρέπεσαι;» δεν ήταν από θυμό. Στο είπε γιατί μόλις είχες διαβεί μια κόκκινη γραμμή, που μόνο κάποιος ο οποίος μπορεί να φτάσει στο άκρον άωτον του θράσους τολμά να περάσει. Έθιξες το πρόσωπο της Ανδριάνας. Μίλησες για το σπίτι της. Για το παιδί της. Με όρους που θυμίζουν καφενείο, όχι αξιωματικό της Αστυνομίας.
Αναρωτιέμαι, πού ήσουν τόσο καιρό; Γιατί δεν μίλησες όταν σε κάλεσαν να καταθέσεις στους ανακριτές; Γιατί δεν έδωσες εκείνα που λες τώρα ότι γνωρίζεις; Γιατί αν μεροληπτούσαν, όπως ισχυρίστηκες, δεν βγήκες να τους καταγγείλεις τόσα χρόνια; Γιατί περίμενες 20 χρόνια για να ξεδιπλώσεις όλο αυτό το μνημείο ασυναρτησίας και ανακρίβειας;
Επειδή εσύ δεν έχεις απάντηση, θα σου πω εγώ. Επειδή, πλέον, και το νέο πόρισμα εισηγείται ποινική δίωξη όσων προέβησαν σε μια διερεύνηση ενός εγκλήματος με σωρεία παραλήψεων. Επειδή η οικογένεια του Θανάση προτίθεται να προχωρήσει σε ιδιωτική ποινική δίωξη. Επειδή αντιλήφθηκες ότι μπορεί να βρεθείς στο εδώλιο.
Ξέρεις κάτι όμως; Τελικά, σου χρωστάμε ένα ευχαριστώ. Ναι, καλά άκουσες. Σε ευχαριστούμε που εμφανίστηκες. Γιατί τώρα, έστω και καθυστερημένα, ο κόσμος βλέπει ποιοι ήταν εκείνοι που ερεύνησαν τη σκηνή το 2005. Ποιοι έβαλαν τη σφραγίδα του κράτους πάνω σε ένα έγκλημα και το βάφτισαν «πτώση».
Σε ευχαριστούμε, γιατί με την παρουσία και τα λεγόμενά σου, δικαιολόγησες το ηχηρό χαστούκι του ΕΔΑΔ στην Κυπριακή Δημοκρατία. Για την προχειρότητα. Για την αμέλεια. Για το πισώπλατο μαχαίρωμα στη δικαιοσύνη.
Όσο για την κυρία Ανδριάνα, αυτή η μάνα δεν χρειάζεται κανένα να την υπερασπιστεί. Το κάνει το παιδί της από εκεί που βρίσκεται. Το κάνει το δίκιο. Το κάνει η αλήθεια, που όσο και αν προσπαθείτε να τη σκεπάσετε, πάντα βρίσκει τον τρόπο να βγαίνει στο φως!
