Κατά τους Ολυμπιακούς αγώνες στην Αθήνα τοποθετήθηκαν κάμερες ασφαλείας, αλλά μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες «φαγώθηκαν» οι ντόπιοι να ξηλωθούν. Αποτέλεσμα, με τους διάφορους ανήσυχους/διαδηλωτές/αναρχικούς και άλλους να μην μπορεί η αστυνομία να τους εντοπίσει και η λυπηρή αυτή κατάσταση συνεχίζεται.
Βάλαμε λοιπόν και κάμερες για φώτα τροχαίας για παραβίαση τροχαίας διακίνησης, αλλά επενέβησαν οι σοφοί μας βουλευτές να διαφοροποιήσουν τις προδιαγραφές, με δικαιολογία (εάν είναι δυνατόν) να μη φωτογραφίζονται και οι επιβαίνοντες (ελέχθη και για παράνομα ζευγάρια!). Έτσι ακόμα περιμένουμε, άγνωστο πώς αυτές θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για τους εγκληματίες.
Είχαμε και πρόσφατα ένα «έγκλημα» ενός επίδοξου δολοφόνου στην Αγία Νάπα και μπόρεσε η Αστυνομία να καταγράψει τόσο το έγκλημα όσο και τη διαδρομή του επίδοξου δολοφόνου από κάμερες ασφαλείας, με αποτέλεσμα τη σύλληψη κάποιου ύποπτου εντός μιας ημέρας. Ταυτόχρονα μόλις την περασμένη εβδομάδα δολοφονήθηκε ξένος/Πακιστανός εργάτης στην οδό Ονασαγόρου (Λευκωσία) και η αστυνομία συνέλαβε κάποιον (και αναζητά άλλο) την ίδια ημέρα, αφού μελέτησε τις ιδιωτικές κάμερες ασφαλείας της περιοχής.
Από την άλλη υπάρχει και η Επίτροπος Προσωπικών Δεδομένων η οποία κατέθεσε μια περίεργη άποψη πού μπορούν ή όχι να τοποθετηθούν κάμερες ασφαλείας που να φωτογραφίζουν την ευρύτερη περιοχή κ.λπ. Σε μια προσπάθεια σύλληψης υπόπτου όπου δεν υπήρχαν στοιχεία για τη σύλληψή του (αν και γνωστός εγκληματίας), η Αστυνομία τον συνέλαβε διότι είχε τοποθετήσει κάμερες στο σπίτι του που βιντεογράφησαν τη διακίνηση εκτός του συνόρου της κατοικίας του. Στην ίδια περίοδο στο Penhill (Λευκωσία) έγινε διάρρηξη και η Αστυνομία ζήτησε από τους γείτονες, εάν έχουν κάμερες, για να τη βοηθήσουν προς εντοπισμό του κλέφτη, αποτυπώνοντας τη διακίνηση στον δρόμο (μα αφού είναι παράνομες;).
Ως εκ τούτου αυτή η αλλοπρόσαλλη κατάσταση ως προς το τι απαιτεί ο νόμος και τι ζητά η Επίτροπος Προσωπικών Δεδομένων, μας δυσκολεύει.
Διερωτόμαστε λοιπόν τι είναι το όλο θέμα και σε ποιο αποτέλεσμα στοχεύουμε, στην προστασία του πολίτη και στον περιορισμό του εγκλήματος ή τα προσωπικά δεδομένα; Ποιο είναι αυτό που υπερισχύει; Κατά την άποψή μου το Κράτος θα πρέπει να υιοθετήσει οποιαδήποτε νομοθεσία για την προστασία του πολίτη από εγκληματικές ενέργειες και να εγκαταστήσει κάμερες ασφαλείας, ενώ για τις ιδιωτικές θα συνιστά παρανομία εάν χρησιμοποιηθούν για ιδιωτικούς σκοπούς, με εξαίρεση εκείνες που θα τις ζητήσει/ βοηθήσει την Αστυνομία για οποιοδήποτε λόγο. Μας λέει λοιπόν η Επίτροπος Προσωπικών Δεδομένων ότι ναι μεν δικαιούμαστε να τοποθετούμε κάμερες, αλλά αυτές να επιτηρούν το εντός του τεμαχίου οίκημα και όχι π.χ. τον δρόμο. Άρα εάν ο «κλέφτης» εισήλθε σε κατοικία για να κλέψει, τότε μόνο μπορεί να γίνει κατάθεση της βιντεογράφησης, όχι όμως στον δρόμο!
Έχουμε και τους χούλιγκαν στα γήπεδα που ευτυχώς με τις κάμερες και την ταυτότητα φιλάθλου σχετικά εύκολα αναγνωρίζονται (ίδε όμως και τα λάθη της Αστυνομίας) μειώνοντας στο ελάχιστο τους ταραξίες (μειώνοντας ταυτόχρονα τους παρευρισκόμενους αλλά και τα περίεργα – ίδε και την περίεργη θέση του ΑΚΕΛ.
Την εβδομάδα πριν από την επίδοξη δολοφονία (έστω και εάν ήταν θέμα φατριών της Αγίας Νάπας και που αφορούσε κέντρα, clubs/προστασία/ναρκωτικά) και αφού υποβάλαμε σε διεθνή συνάντηση πελατών μας σε ξενοδοχείο της Αγίας Νάπας, ότι η Κύπρος είναι μια ασφαλής χώρα για οικογενειακή ζωή, μας έτυχε το αναπάντεχο. Ναι μεν θα κατηγορηθεί ο επίδοξος δολοφόνος, αλλά εάν το βίντεο κατέγραφε παράνομα (κατά την Επίτροπο Προσωπικών Δεδομένων), αυτό θα είναι αποδεκτό από το Δικαστήριο;
Πώς μπορούμε όμως να προβάλουμε την Κύπρο ως ασφαλή χώρα για οικογενειακή ζωή/επιχειρήσεις, ιδιαίτερα για τους ξένους επενδυτές. Υπενθυμίζω και το τραγικό εκείνο περιστατικό που έδειρε κάποιος μπράβος ενός club στην Αγία Νάπα τον γιο του επενδυτή της Μαρίνας Αγίας Νάπας που συνείσφερε €200 εκατ. για το έργο και αποφάσισε να εγκαταλείψει την επένδυσή του και μετά «έτρεχε» ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να πείσει τον πατέρα του να επιστρέψει!
Είμαστε της άποψης ότι όλοι οι Δήμοι πρέπει να εφαρμόσουν αυτήν την προστασία των καμερών ασφαλείας και η Αστυνομία να έχει την αποκλειστική χρήση τους εκεί που χρειάζεται (ίδε την πρόταση του δημάρχου Αγίας Νάπας – τότε κ. Καρούσου, επί του θέματος που τον συγχαίρουμε και ελπίζουμε να ακολουθήσουν κι άλλοι).
Η ασφάλεια διαβίωσης αποτελεί το κυριότερο κριτήριο για την επιλογή τόπου κατοικίας, ιδιαίτερα για τους ξένους επισκέπτες ηλικίας μεγαλύτερης των 50 ετών. Η τιμή αγοράς είναι το σημαντικό κριτήριο, όπως σημαντικοί είναι και οι άλλοι παράμετροι, αλλά η ασφάλεια διαβίωσης διαδραματίζει το σοβαρότερο ρόλο. Ως εκ τούτου όσο πιο ασφαλής είναι η Κύπρος, τόσο αυξάνονται και οι «μετοχές» της σε ζήτηση.
Περιοχές υψηλού κινδύνου πρέπει να τύχουν προτεραιότητας σε θέματα ασφάλειας.
Αυτά για κοινό προβληματισμό.
* F.R.I.C.S. – Αντώνης Λοΐζου & Συνεργάτες Λτδ – Εκτιμητές Ακινήτων, Πωλητές Ακινήτων & Διαχειριστές Έργων Ανάπτυξης.
[email protected]
