Απάντηση στην ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου για τις θεραπείες μεταστροφής δίνει η Accept ΛΟΑΤΙ Κύπρου, λίγες μέρες πριν η Ολομέλεια της Βουλής κληθεί να αποφασίσει κατά πόσο θα ποινικοποιηθούν οι θεραπείες ή όχι, υποστηρίζοντας ότι η «αρέσκεται η Εκκλησία να παριστάνει το θύμα, τον μάρτυρα της πίστης. Ξεχνά όμως ότι πίσω από όλα τα εγκλήματα μίσους, ομοφοβικούς νόμους και ομοφοβικού μίσους που επικρατεί παγκοσμίως, έβαλαν ανά τους αιώνες το λιθαράκι τους οι ηθικές διδασκαλίες της Εκκλησίας».
Αυτούσια η ανακοίνωση:
Δύο μέρες πριν την ψήφιση της πρότασης νόμου για την ποινικοποίηση των καθολικώς αναγνωρισμένων ως βασανιστηρίων “ψευδοθεραπειών μεταστροφής” η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας συνεκλήθη εκτάκτως για να επηρεάσει συνειδήσεις βουλευτών και πιστών με μια ανακοίνωση πλήρους διαστροφής της ουσίας του νόμου που είναι ο τερματισμός των ΛΟΑΤΚΙ βασανιστηρίων σε τάχα μια προσπάθεια των ΛΟΑΤΚΙ να φιμώσουν την Εκκλησία.
Στην ανακοίνωση έβαλαν την προσφιλή ρητορική περί πολλαπλών φύλων, τον εκφυλισμό της κοινωνίας και την “επιβολή” του ΛΟΑΤΚΙ lifestyle σ’ όλους. Δεν ξέχασαν να βάλουν και το πολύ πιασάρικο άρσεν και “θήλυ εποίησεν ο θεός” συγχέοντας το βιολογικό με το κοινωνικό φύλο και προκαλώντας ακόμη περισσότερη τρανσφοβία στους πιστούς.
Καμιά αναφορά δεν έγινε για το κακό που προξένησαν και προκαλούν στα ΛΟΑΤΚΙ άτομα οι μεθόδοι προξενιών, ορμονοθεραπειών, καλλιέργειας αυτομίσους, κουρά σε μοναχούς και χειροτονία σε ιερείς πολλών gay ατόμων, κλπ.
Στην επιστολή διαφαίνεται ξεκάθαρα η έμμεση παραδοχή της Εκκλησίας ότι διαπράττει τέτοια βασανιστήρια στο πρόσχημα της σωτηρίας του ανθρώπου. Αυτό άλλοστε είναι και η επίσημη θέση της: η ομοφυλοφιλία και η τρανς ταυτότητα είναι θανάσιμα πάθη – δηλαδή αρρώστιες – που μέσω της οδού της Εκκλησίας θεραπεύονται.
Αρέσκεται η Εκκλησία να παριστάνει το θύμα, τον μάρτυρα της πίστης. Ξεχνά όμως ότι πίσω από όλα τα εγκλήματα μίσους, ομοφοβικούς νόμους και ομοφοβικού μίσους που επικρατεί παγκοσμίως, έβαλαν ανά τους αιώνες το λιθαράκι τους οι ηθικές διδασκαλίες της Εκκλησίας. Ξεχνά ότι στην προκειμένη περίπτωση είναι ο θύτης κι όχι το θύμα.
“Μισώ την ομοφυλοφιλία αλλά αγαπώ τον ομοφυλόφιλο” είναι η επίσημη γραμμή της Εκκλησίας. Πίσω από τη σχιζοφρενική όμως γραμμή (δεν μπορείς να αγαπάς κάποιον και να μισάς την ίδια του την ταυτότητα) όχι μόνο κρύβεται μια υποκριτική στάση αγάπης προς του ΛΟΑΤΚΙ αλλά κρύβονται και αυτές καθ’ αυτές οι “ψευδοθεραπείες μεταστροφής”. Οι φράσεις ότι η Εκκλησία αποτελεί καταφύγιο των κατατρεγμένων και αδυνάτων δεν μας πείθει πλέον. Η Εκκλησία αποτελεί καταφύγιο των πολλών και δυνατών και της κοινωνικής/ψυχολογικής καταπίεσης των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων.
