Όταν τον προηγούμενο μήνα γινόταν κατορθωτή η υπογραφή του κειμένου συναντίληψης για την περιοχή της νεκρής ζώνης στην Πύλα, ακολούθησε μία προσπάθεια δημιουργίας κλίματος ευφορίας και αισιοδοξίας για τη συνέχεια. Λίγο η επιθυμία των Ηνωμένων Εθνών και ειδικότερα του ειδικού αντιπρόσωπου του ΓΓ του ΟΗΕ Κόλιν Στιούαρτ να παρουσιάσει την συμφωνία  που επιτεύχθηκε ως μία προσωπική του επιτυχία και λίγο η ανάγκη της Κυβέρνησης να αναδείξει τη συμφωνία ως μία επιτυχία της, είχαν αρχίσει να συνθέτουν μία εικόνα θετικών προοπτικών στο Κυπριακό και να καλλιεργούν προσδοκί’ες. Από την άλλη πλευρά, το κατοχικό καθεστώς, έλεγε τα δικά του, αλλά η γενικότερη αντίληψη που έβγαινε μέσα από τα λεγόμενα όλων των πλευρών, είναι ότι έγινε κατορθωτό να λυθεί ένα πρόβλημα που προέκυψε στην περιοχή και δημιουργούσε ένταση.

Από την περασμένη Δευτέρα η πραγματικότητα μας καλεί ξανά να κατεβούμε από το ροζ συννεφάκι. Διότι δυστυχώς για ακόμα μια φορά αποδεικνύεται ότι κάποια πράγματα δεν πρόκειται να αλλάξουν ποτέ. Ο κατακτητής θα είναι κατακτητής και οι αξιώσεις του και ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεται, δεν έχουν να κάνουν με την έγνοια του για την ειρηνική συμβίωση των ανθρώπων αλλά με το πώς θεωρεί πώς τα δικά του συμφέροντα εξυπηρετούνται καλύτερα.

Αυτό έγινε στην Πύλα και ας προσπαθούμε να κρατήσουμε χαμηλούς τους τόνους. Υπογράφηκε μια συμφωνία συναντίληψης μεταξύ των δύο μερών και των Ηνωμένων Εθνών, αλλά τελικά η αντίληψη του ενός δεν συναντά την αντίληψη του άλλου για να μπορεί να λειτουργήσει. Υπενθυμίζεται και υπογραμμίζεται βέβαια ότι αυτή η συμφωνία υπογράφηκε μέσω των Ηνωμένων Εθνών και άρα αυτά έχουν και την ευθύνη της εφαρμογής της. Διότι ούτως ή άλλως, η νεκρή ζώνη είναι υπό την ευθύνη της Ειρηνευτικής Δύναμης Κύπρου και η οποία καλώς και ορθώς ενήργησε όταν ξεκίνησαν οι παράνομες εργασίες για την κατασκευή του δρόμου από πλευράς κατοχικών δυνάμεων. Σήμερα όμως έχουν την ευθύνη για την εφαρμογή αυτής της συμφωνίας η οποία προβλέπει μία σειρά προνοιών. Μεταξύ των οποίων και η οικιστική ανάπτυξη της περιοχής. Άρα που είναι το πρόβημα;

Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος στην καθιερωμένη ενημέρωση προς τους δημοσιογράφους την περασμένη Τρίτη, ανέφερε ότι όλα είναι ξεκάθαρα και όλες οι εργασίες που γίνονται είναι αυτές που προβλέπονται από την συναντίληψη. Άρα ποιο είναι το πρόβλημα; Δεν αποδέχεται την εφαρμογή της συμφωνίας η τουρκική πλευρά; Και τι σημαίνει δεν την αποδέχεται; Ακόμα το μελάνι από το κείμενο της συναντίληψης δεν έχει στεγνώσει.

Κατά μία εκδοχή, ο τουρκικός στρατός και οι κατοχικές δυνάμεις δεν είδαν με καλό μάτι την αστική ανάπτυξη στην πράξη, η οποία προφανώς εμποδίζει τα σχέδια του τουρκικού στρατού. Αλλά τι σημαίνει αυτό; Παίζουμε και ξι-παίζουμε; Βρήκαν και μια ασήμαντη αφορμή να επικαλεστούν δήθεν επέμβαση σε τ/κ χαλίτικη γη και απειλούν να τινάξουν τη συμφωνία στον αέρα.

Ο Κόλιν Στιούαρτ ακόμα και χθες στην μιλώντας στη 19η Σύνοδο Κορυφής του Economist στη Λευκωσία σε ένα πάνελ για τη σημασία της συνεργασίας των δύο πλευρών στην Κύπρο δήλωσε ότι βλέπει το κοινό έδαφος που επιτεύχθηκε στο θέμα της Πύλας «ως ένα ελπιδοφόρο σημάδι ότι και άλλα δύσκολα ζητήματα θα μπορούσαν να προσεγγιστούν με την ίδια εποικοδομητική στάση όσον αφορά την Κύπρο». Αυτά δηλαδή που είπε και στην ενημέρωση των μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας τον περασμένο μήνα. Αλλά τότε, ήταν μετά την επιτυχία της επίτευξης συμφωνίας. Χθες όταν έκανε τις δηλώσεις αυτές, δεν γινόταν καμία εργασία στην Πύλα και τα πάντα παρέμειναν στάσιμα από την Δεύτερα. Ποιο ακριβώς είναι το ελπιδοφόρο σημάδι; Όταν για ένα δρόμο και πέντε οικόπεδα και για να χτιστούν σπίτια δεν σέβονται την υπογραφή που έβαλαν ένα μήνα προηγουμένως και δημιουργούν τέτοιο ζήτημα, τι περιθώριο αισιοδοξίας υπάρχει για μια γενική συμφωνία στο Κυπριακό; Και το κυριότερο, ακόμα και εάν επιτευχθεί μία συμφωνία, ποιος μπορεί να εγγυηθεί την εφαρμογή της όταν ακόμα και ένα πλαίσιο συναντήληψης που στην ουσία είναι ένα Μέτρο Οικοκοδόμησης Εμπιστοσύνης μπλοκάρεται διότι έτσι έδωξε του όποιου Τατάρ και του όποιου Ερτουργλούρογλου;