Πάνω από 150 γιγαντιαίες τοιχογραφίες του, με τις χαρακτηριστικές cartoon-style φιγούρες, είναι διασκορπισμένες σε Παρίσι, Λος Άντζελες, Ρίο Ντε Τζανέιρο, Χιλή, Σικάγο και σε πολλές άλλες πόλεις του πλανήτη.
Αυτή την περίοδο ο διάσημος street artist Millo βρίσκεται στη Λεμεσό, για να δημιουργήσει οκτώ μνημειώδη έργα τέχνης.
Ο διάσημος Ιταλός καλλιτέχνης Francesco Camillo Giorgino, γνωστός ως Millo, συστήθηκε για πρώτη φορά στο κοινό της Κύπρου το 2017, όταν δημιούργησε μια εντυπωσιακή τοιχογραφία στην καρδιά της Πάφου, στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας Πάφος 2017. Το έργο καταστράφηκε τρία χρόνια μετά, λόγω του ότι έγιναν επιδιορθώσεις στο κτήριο από τον ιδιώτη ιδιοκτήτη του. Ήταν ένα περιστατικό που προκάλεσε αντιδράσεις από τον καλλιτέχνη και την κοινή γνώμη.
Ο Millo επέστρεψε στη Γεροσκήπου αργότερα, όπου φιλοτέχνησε σ’ έναν υδατόπυργο ένα έργο εμπνευσμένο από τη θεά Αφροδίτη. Αυτή την περίοδο βρίσκεται στη Λεμεσό για να συνεργαστεί στο έργο Art Square. Το κοινό άρχισε ήδη να παρακολουθεί τον διάσημο καλλιτέχνη, καθώς δημιουργεί μια σειρά από υπαίθριους πίνακες οι οποίοι εξυμνούν την ομορφιά της κυπριακής φύσης και των ανθρώπων της. Αυτά τα μνημειώδη έργα τέχνης, που υψώνονται σε ύψος έξι ορόφων, είναι έτοιμα να γίνουν εμβληματικά ορόσημα της Λεμεσού.
Το αποκορύφωμα αυτής της καλλιτεχνικής προσπάθειας θα γιορταστεί με μια μεγάλη τελετή εγκαινίων στις 6 Απριλίου. Θα παρουσιαστούν οι τοιχογραφίες του Millo, παράλληλα με μια έκθεση έργων των παιδιών από τα σχολεία που συμμετέχουν. Ο καλλιτέχνης θα είναι παρών και θα συζητήσει με τους επισκέπτες για το έργο του.
Ο Millo χρησιμοποιεί απλές ασπρόμαυρες γραμμές, με πινελιές χρώματος όταν είναι απαραίτητο, και συχνά ενσωματώνει στοιχεία αρχιτεκτονικής στους πολυώροφους πίνακές του. Στις μεγάλης κλίμακας τοιχογραφίες του απεικονίζει άλλοτε φιλικούς κατοίκους να εξερευνούν το αστικό τους περιβάλλον και άλλοτε σουρεαλιστικές μορφές εμπνευσμένες από την ιστορία και την κουλτούρα του τόπου. Στην ιστοσελίδα του μπορεί να δει κάποιος στον παγκόσμιο χάρτη τις 150 τοιχογραφίες που έχει δημιουργήσει, με πληροφορίες για το κάθε έργο και αλλά και για όλα όσα τον έχουν εμπνεύσει σε κάθε πόλη.
–Πώς ξεκίνησε η σχέση σας με την Κύπρο; Ήρθα για πρώτη φορά το 2017 στην Πάφο με πρόσκληση του καλλιτέχνη και επιμελητή Τέχνης Γιάννη Σακέλλη, ο οποίος επιμελούνταν ένα φεστιβάλ street art για την πολιτιστική πρωτεύουσα της Πάφου. Έτσι είχα την ευκαιρία να πραγματοποιήσω το πρώτο μου έργο τέχνης στην παλιά πόλη. Επέστρεψα πριν από δύο χρόνια για να υλοποιήσω ένα έργο στον δήμο Γεροσκήπου, σ’ έναν τεράστιο πύργο νερού, και τώρα είμαι εδώ γι’ αυτό το νέο έργο.
–Τι θα παρουσιάσετε στη Λεμεσό; Θα πάρετε ιδέες από την τοπική κουλτούρα ή θα προτείνετε κάτι εντελώς νέο; Θα δημιουργήσω συνολικά οκτώ έργα τοιχογραφίας εδώ στη Λεμεσό. Όλα τα έργα θα συνδέονται μεταξύ τους. Θα επικεντρωθώ στα στάδια της ζωής και στη μοναδική ομορφιά της κυπριακής φύσης. Το κοινό μπορεί να με επισκεφθεί όσο θα δημιουργώ. Δεν θέλω να σας χαλάσω την εικόνα.
–Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση σ’ αυτό το έργο; Το έργο είναι τεράστιο, τόσο από την άποψη των τετραγωνικών μέτρων που πρέπει να ζωγραφιστούν όσο και από την άποψη των μεγεθών των κτηρίων. Αλλά έχω μια σπουδαία ομάδα!
–Τι συμβολίζουν οι χαρακτήρες που ενσωματώνετε στις δημιουργίες σας; Οι γιγάντιες φιγούρες που ζουν στα αστικά μου περιβάλλοντα είναι οι ηθοποιοί μου. Παίζουν κάθε φορά τον ρόλο που θέλω να παίξουν και συμβολίζουν διαφορετικά πράγματα: Τη θέληση να πάρουμε πίσω τον χώρο μας στις πόλεις, για παράδειγμα, και ταυτόχρονα, καθώς μοιάζουν λίγο αδέξιες και ντροπαλές, μας φέρνουν επίσης κοντά στο πιο αγνό κομμάτι του εαυτού μας, αυτό που είναι ακόμα ικανό να αναρωτιέται και να ονειρεύεται, το κομμάτι που τείνουμε να χάσουμε μεγαλώνοντας.
–Ας πάμε λίγο πίσω στο χρόνο. Πώς το έργο σας πέρασε από τον καμβά στους μεγάλους τοίχους; Συνέβη με αναμενόμενο τρόπο: Μια μέρα απλώς αποφάσισα να το δοκιμάσω και νομίζω ότι από εκείνη τη στιγμή άρχισα σιγά-σιγά να αφιερώνω όλο και περισσότερο χρόνο στους τοίχους παρά στους καμβάδες.
–Πώς μεταφέρετε μια δημιουργική ιδέα σε μια τοιχογραφία; Προηγούνται κάποια σκίτσα σε χαρτί ή όλα εξελίσσονται επί τόπου; Πηγαίνοντας πίσω στον χρόνο, θυμάμαι μου ήταν αρκετό να πάω απλώς κάπου και να ζωγραφίσω. Σήμερα όμως δημιουργώ ένα πρόχειρο σκίτσο σε χαρτί, που συνήθως πρέπει να εγκριθεί πριν, και μετά θα ανέβω και θα αρχίσω να υλοποιώ το έργο μου.
–Από πού αντλείτε συνήθως έμπνευση για τις δημιουργίες σας; Παίρνω ερεθίσματα από την καθημερινή μου ζωή και αφήνω τα πάντα γύρω μου να είναι πηγή έμπνευσης, από τις ειδήσεις στην τηλεόραση μέχρι τη μουσική που ακούω ή τις ιστορίες των ανθρώπων που ζουν στη γειτονιά που θα ζωγραφίσω.
–Ποιες δυσκολίες συναντάτε συνήθως όταν φτιάχνετε μια τοιχογραφία; Η μεγαλύτερη είναι χωρίς αμφιβολία οι καιρικές συνθήκες. Δουλεύοντας με χρώμα, σε περίπτωση βροχής πρέπει να σταματήσω, και αυτό σημαίνει ότι χάνω χρόνο… Μετά πρέπει να σκεφτείτε ότι κάθε φορά μου δίνονται άλλα μηχανήματα και διαφορετικά χρώματα, έτσι πρέπει να τα δοκιμάσω για πρώτη φορά και να δω πόσο άνετα αισθάνομαι μ αυτά ώστε να προσαρμοστώ ανάλογα… Δεν είναι μια δύσκολη δουλειά, αλλά απαιτεί ειλικρινείς προσπάθειες.
–Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας έρχεστε σε επαφή με περαστικούς στο δρόμο; Πόσο επηρεάζει αυτή η επικοινωνία το δημιουργικό κομμάτι; Όπως έχω πει, δεν μπορώ να αλλάξω το σκίτσο μου όταν δουλεύω ήδη τον πίνακα πάνω στον γερανό, αλλά σίγουρα μπορώ πάντα να προσθέσω κάποιες λεπτομέρειες στο αστικό μου τοπίο. Για παράδειγμα, μια φορά που ζωγράφιζα στον Καναδά είχα την ευκαιρία να μιλήσω με ένα άτομο των Ινουίτ που μου ζήτησε ευγενικά να προσθέσω μια μικρή πολική αρκούδα στο σχέδιο, οπότε το έκανα!
–Πόσο επηρέασαν οι σπουδές σας στην αρχιτεκτονική την ενσωμάτωση των έργων σας σε μια πόλη; Νομίζω ότι επηρέασαν το όραμά μου για την πόλη και με ανάγκασαν με έναν ορισμένο τρόπο να αναλάβω τον ρόλο μου σε αυτήν. Χρησιμοποιώ την τέχνη μου επίσης για να καταγγείλω αυτό που δεν λειτουργεί στις νέες πόλεις και ταυτόχρονα να το φέρω εκεί που απουσιάζει.
–Πώς αντιμετωπίζετε καταστάσεις στις οποίες τα έργα σας έχουν υποστεί ζημιές ή έχουν καταστραφεί; Ειδικά εδώ στην Κύπρο, ήταν πραγματικά λυπηρό να βλέπω το πρώτο μου έργο να σβήνεται, αλλά είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπίσουμε ως καλλιτέχνες τοιχογραφιών. Γνωρίζουμε από τη στιγμή που αφήνουμε τον τοίχο ότι κάτι μπορεί να του συμβεί, μπορεί να είναι ο καιρός, μπορεί να είναι κάποιος βάνδαλος, μπορεί να είναι η απόφαση του ιδιοκτήτη του κτηρίου: Τα έργα μας μπορούν να καταστραφούν ή να υποστούν ζημιά. Αυτό δεν σημαίνει ότι δημιουργούνται με στόχο να είναι εφήμερα, τουλάχιστον όχι για μένα. Αντίθετα, είναι σαφές ότι δεν βρίσκονται σε ένα μουσείο. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλη προσοχή σε αυτό το θέμα και έχουν γίνει πολλά βήματα προς την κατεύθυνση της διατήρησης των έργων τέχνης.
–Μπορεί η τέχνη του δρόμου να αναβαθμίσει μια γειτονιά; Νομίζω ότι μπορεί, τουλάχιστον μπορεί να φέρει την τέχνη σε γειτονιές όπου δεν υπήρχε ποτέ πριν.
-Τι έχετε κρατήσει έντονα στη μνήμη σας από τα πολλά ταξίδια σας σε διάφορες χώρες του κόσμου; Τους ανθρώπους που γνώρισα, την ομορφιά των χωρών στις οποίες βρέθηκα και, τουλάχιστον, το φαγητό που δοκίμασα.
Ελεύθερα, 10.3.2024
